Yeşilçam filmleri yüzlerce hatta binlerce kez televizyonlarda yayınlanırken, o filmlerde oynayan oyuncular sefalet içinde ölüyor.
Onların bu yayınlarda alması gereken haklar sizlere ömür.
Ama o filmleri binlerce kez pazarlayanların her hakkı mahfuz!
*****
Aynı televizyonlar müzik eserlerini de "babalarının malı gibi" kullanıyorlar.
Ne izin var ne telif hakkı ödemesi.
Şarkı yarışmaları düzenleyip jüri endüstrisine milyarlar akıtanlar emekçilerin hakkını ziyafet sofralarında yiyor.
Hukuk emekçilerin hakkını ödeyene kadar mevsimler de çürüyor emekçiler de!
*****
Marka yaratmak diye bir gerçek var.
Ne yazık ki o markaların sırtından geçinmek de birilerinin yasası olmuş.
Mizah dünyasının en özel isimlerinden Oğuz Aral'ın unutulmaz Avanak Avni karikatür tiplemesi mahkemelik.
Avanak Avni'yi logo kullanarak cafelokanta zinciri kurulmuş.
Ve "Avni" markasıyla domates sosundan epilasyon ürünlerine kadar yüzlerce üründe telif hakkı tecavüzü mevcut.
Doğaldır ki efsane bir karakterin mirasçıları bu sömürüye ve tecavüze karşı dava açtılar.
Oğuz Aral'ın eşi ve oğlu şimdi adaletin devreye girmesini bekliyor.
Mahkemenin yıllarca sürme ihtimali büyük.
Oysa elektrik borcumuzu ödemediğimiz zaman ceza hemen uygulanıyor.
Yasalar üç gün içinde şıp diyor damlıyor.
*****
Müzik piyasasında şarkı hırsızlığı itibar görüyor.
Yeni yetme züppeler, geçmiş yılların şarkılarının en güzel yerini çalıyor, bilgisayar teknolojisiyle eski melodiyi süsleyip kendi besteleri olarak piyasaya sunuyorlar!
Şarkılar milyonlara ulaşıyor ve hırsızlık itibarlı bir apolet oluyor.
Bu ahlaksızlar da popüler oluyor!
Yasalar onların peşine takılacak da gerçek eser sahiplerinin hakları ödenecek.
Ölme eşeğim ölme!
*****
Dünyanın her yerinde üretilen eserlerin korunması şarttır.
Yasalarla korunmaya alınan sadece sanat değil aynı zamanda adalettir.
Ama ne yazık ki, bizim ülkemizde telif hakları yayan yürüdüğü için emek hırsızlığı saatte 200 kilometre yapıyor.
Üstelik emniyet şeridini kullanıyor.
Üstelik insanları eziyor ama tutabilene aşk olsun!
NOSTALJİK!
Çocukluğumuzda Amerika'nın gönderdiği süt tozları dağıtılırken, öğretmenlerimiz bizlere "Amerika sizin aptal olmanızı istiyor!" derdi, pek anlamazdık.
Lisedeki öğretmenlerimiz televizyonları işaret edip, "bu televizyonlar sizin aptal olmanızı istiyor" dediklerinde bağlantıyı kurmuştuk.
O yüzden kahrolsun teknoloji diyoruz.
O yüzden hala nostaljik takılıyoruz!
Mutluluk Takvimi
Birazdan bu evden
Sen çıkacaksın
Bekle ki gözümde
Yağmurlar dinsin
Nasılsa mazime
Karışacaksın
Dilediğin zaman
Gidebilirsin
Dışarıda soğuk var
İyice sarın
Sokaklar karanlık
Çıkmaz yolların
İstersen bugün git
İstersen yarın
Dilediğin kadar
Kalabilirsin
HAKKI YALÇIN