"Bana ne!" Biz de deriz ki; "bugün başkasına olanlar yarın sana olacaktır!" Cevap: "Sana ne!"
*****
Mazimiz camdan bakıyor.
O yüzden bizler televizyon dizilerindeki kanalizasyon "çukurlarını" reddediyoruz.
Bizler hala Sadri Alışık ruhunu savunuyor, eteklerinde tarhana kurutan kadınları arıyoruz.
Bakır kazanlarda aşure kaynatılan ve mahalleye dağıtılan zamanları.
Karartma gecelerinin bile insanların gözlerindeki ışığı söndüremediği yılları Şimdi bir organik yumurta bulduğumuz zaman define haritası bulmuş gibi seviniyorsak. Kime ne!
*****
Film sahnesi değil gerçek.
Bir kadın sürücü İstanbul'da bir kamyonetin arkasından kurtulmak için, sollamanın fırsatını kolluyordu.
Üstü açık kamyonetin arkasında duran adam, kadın sürücüyü görünce üç paralık erkekliğini dışa vurdu.
Elindeki tahta çubuğu kadına doğru uzatıp erkekçe(!) hareketler yapmaya başladı. Kadın sürücü aniden gaza bastı kamyonetin önüne geçti ve durdu.
Arabasını yolda bırakıp elindeki çubukla erkeklik gösterisi yapan pespaye adama koştu. Elindeki tahta çubuğu alıp adamın bacak arasına soktu, adam sadece bakakaldı.
Şerefsiz erkekliğin arkasını sıvazlayanlara inat; "bu ülkenin kadınları erkeklerden yüreklidir!" diye haykırıyorsak. Kime ne!
*****
Organlarım bağışlanmıştır.
Özellikle öğretmenlere ve itfaiyecilere!
"Hak yiyenleri, haramı helal sayanları, çocuk ve kadın tacizcilerini ömrümün sonuna kadar bağışlamam!" diye haykırsam kime ne!
Öyle ya, herkesin düşüncesi de kendine, organları da!
*****
Ama unutulmasın ki, herkesin bumerangı da mutlaka kendine dönüyor.
O yüzden toplumu bozan gerçeklerin düşünceden eyleme geçmesiyle birçok şeyin bozulması arasında yakınlık varsa.
"Bana ne" diyemeyiz!
Bu bir vicdan sorgusudur ve insan olanın ruhuna zımbalıdır.
*****
Akreplerde duygu yoktur insanda vardır. Çocuklara tecavüz eden insanlarda var olmayan onur da intihar eden akrepte vardır.
Madem öyle; ben akrep onurunu adına insan denen böylelerine tercih ediyorsam.
Kime ne!
ÇAKALLARIN GÜCÜ!
O kadar uyarı yapılıyor, o kadar haber çıkıyor ama telefon dolandırıcıları hala birilerini kumpasa getiriyor.
Seçilen adama "ben jandarma komutanıyım" demek ve ne yaptığını drone ile takip edip bildirmek kurbanın korkusunu ikiye katlıyor.
Ve paralar bu çakallara aktarılıyor..
Böyle çakallara yem olmak sadece şimdiki zamanın korkusu değildir.
Korkuyla büyütülmenin getirdiği acizliğin sırtından geçinen çakalların güvencesi de bu; "insanları nasıl korkutacaklarını bilmek!" Bizim anlamadığımız teknolojinin tavan yaptığı bir dönemde bile bu çakallar hala nasıl cirit atabiliyor?
Cevap? O çakalların korkmalarını gerektiren hiçbir güç yok!
Mutluluk Takvimi
Her aşkın sonunda
Bir sürgün yedim
Hayat kavgasında
Her gün acıktım
Kader tokadını
Küçükken vurdu
Hayatım boyunca
Hep yokuş çıktım
Her sabahın seher vakti
Umutları yola serdim
Bugünlere gelmek için
Harcanmış bir ömür verdim
Tek sabıkamı aşkta yedim
Beni günahsız yere astılar
Katilimi bulamadı yargıçlar
Suçlular sırra kadem bastılar
Hakkı YALÇIN