Bilet kesimini İstanbul'daki Celtic maçına bıraktı.
Bu fantastik gecede "kralı" canlandırdı Fernandao.
Kafasını topla buluştururken, "Beni gecenin ayaz yerine yazın!" dedi. "Işıklı kalemle!"
Ardından da böyle havada Volkan Şen'den yaz çileği.
Ozan'dan geceye nokta!
Rakibin bulaşıcı bir direnişin takımı olduğu ortadayken.
İçinde göl gizleyen zeminde rakibin hızlı çıkışlarının, Fenerbahçe için sinsi bir sabotaj, Molde için savunma mekanizması olduğunu izlerken.
Gördük ki zemin bizim için küvet.
Molde mürettebatı için hüviyet.
Her ne kadar, bireysel beceri tartısında ve sezgi konusunda Fenerbahçe özellikli olsa da.
Böyle disiplinli takımlara karşı balans tutturmanın zor olduğunu da gördük.
O yüzden ilk yarıdaki Fenerbahçe'nin tanımlaması. İki adım öne çıkmakla bir adım gerilemek gibiydi.
Kale önü manzaraları da hep rakibin istediği biçimde oluştu.
İkinci yarıda maçın gidişatını bireysel beceriler veya direniş gücü yönlendirir dedim.
Birden rakibi oyundan soğutmanın kapısı açıldı.
Kanatlar hareketlendi. Orta alan adam tıkır tıkır işlemeye başladı.
Ve Fenerbahçe takımı berbat zeminin çekim gücüne karşı kendi gücünü ortaya koydu.
Bir anda Molde'nin korkuya gizlenen yanını ortaya çıkardılar.
İki golle gecenin içinden istediklerini alarak çıktılar.
Fantastik filmin sonunda yazılanlar. "Direniş benim rengim olur.
Böyle gecelerde bizler için galibiyetin tek adı vardır. Fenerbahçe."
Neyse Avrupa yolcusu kalmasın.
Celtic maçına bekleriz!