Lösemi hastalığının sembolü.
Cennet "çağrı anonslarını" 5 yıl önce yaparken, evladı henüz bir yaşındaydı. Bir yanı kendi Araf'ındaydı. Her yanı çocuğunun tarafında.
Gamze Akbaş'ın çocuğuna bıraktığı satırlara baktım. "Evladım ne olacak?"
6 yaşındaki Atakan, annesinin yüreğinin odalarında büyücek.
Bütün melekler sabah akşam sabır masalları okuyacaklar ona. Hiç tanımadığın binlerce, milyonlarca insanın güzel dilekleri evladının ruhuna uzanıyor. Hangi yola sapsa elinden bir tutan olacak.
"Bıkmadan kim oyun oynar onunla?"
Fotoğrafların ne güne duruyor Gamze Anne! Elma derse çıkacaksın resimlerin içinden. Armut derse Atakan saklanacak kollarının arasında.
"Terleyince atlet değişir mi, kalbi kırılırsa onu anlarlar mı?"
Bıraktığın tülbentte annelik teninin buğusu duruyor.
O koku onun her zaman sihirli gücü olur.
Senin yüzündeki ışıklar onun yolunu da, alnını hep aydınlatacaktır. Gözlerinin haritasında kaderinin yolu açıktır.
Badem ağaçları baharda çocuklara güler.
Gökten üç elma düşer, hepsi de çocukların başına.
Melekler düşlere merdiven dayar, uyuyan çocukların saçlarını okşasın diye anneler.
Ölmüş bir anneyi bile "canlı" tutan evlat sevgisi, cennetten dünyaya uzanacaktır.
Çünkü bir annenin sadece yaşadıkları değildir önemli olan. Yaşamadıklarıdır.
Ona da ayaklarının altındaki cennette devam eder.
