Çocukluktan kalan alışkanlıktır.
Yerde gördüğü ekmeği öpüp başına götürür, sonra da kenara koyar.
Ekmeği taştan çıkarmayı bildikleri için belki.
Onlarda altı çizilmiş bir isimdir ekmek.
Üzerine basılmaz.
Çöpe atılmaz.
1980 sonrasında hayatımızda atağa kalkan "müsriflik" ekmeğe kadar uzandı.
Ekmeğin kelime anlamını rafa kaldıranlar çoğaldı.
Ülkemiz bir ekmek çöplüğüne dönüştü.
Türkiye'de günde 101 milyon ekmek üretiliyor.
10 milyon ekmek çöpe gidiyor.
Ülke ekonomisindeki kaybın parasal yanı da korkunç.
700 milyon dolar.
Kaybolmuşluğumuzun not defteri!
Ekmeğin en çok israf edildiği yerler, lokantalar, yemekhaneli işyerleri, hastaneler, öğrenci yurtları ve oteller.
Ülkemizin ekmek çöplüğü olmuş hali!
Ya da yoksul bir ülkenin "zengin vaziyeti" almış hali!
Oysa çöp tenekelerinde ekmek arayan, bütün kazancı ekmeğe giden insanlar ülkesiyiz.
Her şeyden önemlisi, atılan ekmeğin değerini bilmeyenler ülkesiyiz!
Ekmeğine saygı göstermeyen toplumlarda emeğe de saygı gösterilmez.
Bu da iç kanamanın sebeplerinden biridir.
Her şey ortada!
Ekmek; kendisine yapılan ihaneti affetmez.
Günde 10 milyon ekmeği çöpe atan bir ülkeyi de ne hayat bağışlar.
Ne ekmek!
Düşünüyorum da.
Sefaletin ve ahlaksızlığın merkez üssünde çırpınıyor olmamız.
Bu yüzden demek!
***
Harç cenneti!
Üniversite harçları Tayyip Erdoğan'ın başbakanlığı zamanında kaldırılmıştı ama ikinci öğretim öğrencilerinin harç ödeme yükümlülüğü sürüyor.
Tepkilerden sonra YÖK'ün açıklamasına bakın. "Kısa bir süre içinde bu konuda gelişme kaydedileceğini umuyoruz"
Neyin araştırması? "Harç ödemek yok" deyip meseleyi kapatmak çok mu zor?
Devlet kendi insanından bir şey almak istediği zaman noktayı koyar ve alır.
Ama vereceği zaman öyle bir araştırmaya başlar ki.
Kısa süre içinde gelişme kaydedilir.
Alabildiği kadar harcı aldıktan sonrasına kadar!
Mutluluk Takvimi
Ne yaparsan kalbinle yap. Mutfağa resim as. Süt iç. İndirimli satışları takip et.Yaşama sevincin
Bir aşk olmasın
En büyük aldanış
Sevgide vardır
Gençlik hayallerin
Sakın solmasın
Sevda gönüllerde
Esen rüzgardır
Ağlarsın boşuna
Değmez yandığın
Beklersin boşuna
Yetmez kandığın
Küflenir açılmaz
Çeyiz sandığın
Sevda gönüllerde
Esen rüzgardır
Hakkı YALÇIN
