Her şeyin başı düşünce.
Fenerbahçe istek ve cesaretle oynadı kazandı. Özellikle ikinci yarıda hem görsel, hem fiziksel bir Fenerbahçe vardı sahada.
Rakibin zaaflarını ortaya koyarken, kendi güçlerini de ortaya koydular.
***
Gecenin efendisi Alper Potuk'tu. Gecenin hava yastığı da Emenike.
Beraberlikten korunma metodunu, galibiyete dönüştürmenin mimarıydı.
***
İlk yarı Fenerbahçe adına sorunluydu. Rakip alana havadan oynamakla, Gençler savunmasının ekmeğin e yağ sürülmesi kardeşti.
Hakemden yüz bulan Gençlerbirliği sertliğini ve aciz hakem sergisindeki Özgür Yankaya'yı da işaret etmeliyim, Maçın başında Mervan'ın Kadlec'e öyle bir girişi var ki, kırmızı göstersen kimse bir şey diyemez. Sarı kart bile yok.
Böyle pozisyonlarda kartları hakemlerin gözüne sokmak gerekiyor demek ki!
***
Fenerbahçe'nin dar alandaki oyun sistemi elindeki güce aykırı bir sistem.
Oysa oyunu genişletip, derinlemesine hücumun en etkili isimlerinden biri olan Alper Potuk'u sahneye çıkardığı zaman, başka bir takım oluyor.
Alper Potuk hem seyir zevkinin başoyuncusu oldu.
Hem galibiyetin ilham perisi.
İkinci yarıda rakip savunmanın rakibin bütün açıklarını işaret ederken...İ smail Kartal'ın gecikmiş Emenike hamlesinin de zorlayıcısı Alper Potuk oldu.
***
Caner'in yokluğunun "fena şekilde" hissedildiği bir maçtı.
Dün geceki Fenerbahçe ezici bir üstünlük sağlamasa da.
İyi niyet tersanesinde ürettiği gemiyi yüzdürecek kadar emekçiydi.
Puan kaybetse yazık olurdu.