Sürekli rollerin değiştiği bir gece. Ama gecenin içinde başroldeki takım Karabükspor'du.
Galibiyete örgütlenen ve hedefi olan da onlardı. Geceden kalan ödül de onlara ait.
Alkışlarla ligde kalmak.
* * *
Sezonun son maçında futbol beklemek bir garip olurdu.
Mücadele bekledik, bunu da en iyi biçimde ikinci yarıda gördük.
İlk yarıda Fenerbahçe'nin baskısı. Orta alanda hakimiyet.
Ve Mehmet Topuz'la gelen gol.
İlk yarıdak Karabükspor'un kendi halindeki mücadelesi şaşırtıcı geldi bana.
* * *
Ama ikinci yarıda roller tamamen değişti.
Karabük adına azalırken çoğalmak gibi.
Başkalarının yazdığı kadere mahkum olmaktansa.
Kaderimi mücadele ederek yazacağım diyen bir Karabük.
Ve arka arkaya gelen iki gol.
İkinci yarıdaki Karabük, kaç kez yenik duruma düşerse düşsün, sonucu değiştirmeye meyilliydi.
Sahada parlayan ışıklar Karabüklü Ahmet İlhan, İlhan Parlak ve kaleci Tomiç.
Takım olarak ligde kalmak adına, ellerinden geleni yaptılar.
* * *
Fenerbahçeli futbolculara gelince...
Sezonun son maçında, üstelik Çarşamba gecesi önemli bir kupa maçı varken, onların tam anlamıyla konsantre olmasını beklemek zordu.
Onlara kupa maçı öncesinde diyecek tek sözümüz var.
İçinizle dışınız barışıksa.
Gerisini boş verin gitsin.
Ne yapalım, bu sezon da böyle bitsin.