İlk rahatsızlık "huzursuzluğun kaynağı" Irak'tan geldi.
Maliki Hükümeti hafta ortasında açıklama yaptı: "Irak Hükümeti, Irak'ın güvenliği ve istikrarını bozmak için kullanılabilecek silahlı grupların kendi sınırları içine girmesini kabul etmemektedir."
Güler misin, kızar mısın?
Binlerce PKK'lı yıllardır silahlarıyla birlikte Irak'ta barınıyor. Türkiye'ye dönük bölücü terörün ana kaynağı Irak toprakları.
Şimdiye kadar sesini çıkarmayan Maliki, "çekilme" gündeme gelince, Irak'ın güvenliğini ve istikrarını hatırlamış.
Adı üstünde "çekilme."
Geldikleri yere dönüyorlar.
Yani Irak'a.
Maliki, eğer o ülkenin Başbakanı ise, önce komşu bir ülkeye karşı terör tehdidi oluşturmaktan ötürü hesap vermelidir.
Ayrıca; Maliki böyle konuşma hakkı elde edebilmek için Irak'ın tamamının Başbakanı olduğunu kanıtlamalıdır.
Türkiye'ye tepki göstereceğine, Kuzey Irak'a gitmeyi, ya da ordusunu oraya sokmayı denesin bakalım.
Aslında, geçtiğimiz aylarda denedi.
Ve Barzani'nin Peşmergeleri, Irak ordusunu püskürttü.
Maliki de komik duruma düştü.
Özetle; Merkezi Irak Hükümeti'nin tepkisi Türkiye'yi kızdırmıyor.
Güldürüyor.
Yemekleri pazarlamak
Öyle görünüyor ki, barış süreciyle birlikte Türkiye'de turizm gelirleri de patlayacak.
Nitekim yılın ilk 3 ayında yüzde 39'luk artışla 4.9 milyar liralık bir gelire ulaşıldı.
Türkiye'de artık deniz, güneş, kum, tarih ve doğal güzelliklerin yanı sıra yöresel yemeklerin de önemli bir turizm ürünü olacağı anlaşılıyor.
Yurt dışından Türk yemekleri için özel turlar düzenlenmeye başlandı.
Ve bu turlara katılanlar, deniz turizmine katılanlardan çok daha fazla para harcıyor.
Gaziantep'in, Şanlıurfa'nın yemekleri, yabancıların damağında unutulmaz tatlar bırakıyor.
Şimdi diğer şehirleri de pazarlama zamanıdır.
Yemeklerini, tatlılarını, havasını, suyunu.
Kahramanmaraş Ticaret Borsası bu açığı kapatmak için örnek bir hamle yapmış.
Maraş yemekleri ve tatlı çeşitlerinin tamamını içeren 254 sayfalık bir kitap bastırmış.
Emekli öğretmen Sabahat Küpelikılıç'ın yazdığı tek ciltlik muhteşem eserde, yemek tarifleri ayrıntılı bir şekilde, üstelik fotoğraflı olarak yer almış.
(Not: Kitabın kapağında yazar isminin bulunmaması haksızlık olmuş.) Aslında tüm şehirlerin özgün yemeklerini içeren kitapların ciltler halinde satışa sunulmasında yarar var.
Hatta "Türkiye Yemek Ansiklopedisi" hazırlanıp, yabancı dillere çevirisi yaptırılarak bir kültür hazinesi oluşturulabilir. Bu eserler yemek için gelen yabancılara da satılabilir veya hediye edilebilir.
Artık turistleri "her şey dahil" rezilliği yerine, damaklarında unutamayacakları Türkiye lezzeti ile uğurlamanın ve daha çok para kazanmanın zamanıdır.