Hafta sonunda arkadaşlarımla bir kahve sohbeti yaptım.
Uzun zamandır görmediğim erkek arkadaşlarımdan biri evleniyor haberine önce çok sevindik.
Ama evleneceği kızın 3 yıldır birlikte olduğu kız arkadaşı değil de, magazin sayfalarından eksilmeyen biri olduğunu öğrenince, hepimiz donup kaldık.
Bizim çocuk, öyle şöhret meraklısı biri değildir.
Merak bu ya, gece boyunca sohbet bu mesele üzerine yoğunlaştı.
Ben dayanamayıp "Niye evleniyorsun?" diye sordum. Öyle bir cevap verdi ki, sorduğuma pişman oldum. "Kız bakire olduğu için evleniyorum." dedi.
Ben magazini pek yakından takip etmiyorum ama bizim kızlar bu konuda magazin ansiklopedisi gibi.
Hepsi birden çocuğun üzerine çullandılar. "O kızın 2 yıl birlikte olduğu bir sevgilisi vardı. Onunla evcilik mi oynamış?"
Bizim çocuk birden morardı, yutkundu. "Yok" dedi, "Onlar sadece arkadaşmış!"
Kızlardan bir başkası, "Sanırım ondan önce iki erkekle daha ilişkisi vardı. Bu gazeteler zaten hep yalan yazıyor..."
Battı balık yan gider, ben de meselenin içine daldım. "Bak" dedim, "Senden iyi koca olmaz." "Niye?" diye sormasına gerek bile görmeden, düşüncemi aktardım. "Sen evleneceğin kıza sahip çıkmayı bile beceremiyorsun."
Senin bir kızla yaşadığın ilişkiyi, evleneceğin kız bir başkasıyla yaşamışsa, evlilik dışı kadın mı olmalı yani?
Meseleye başka bir kapı açtım.
O kadının bakire olup olmaması senin sorunun olabilir.
Ama o kadının yalancı olması, evlilik sorunun olacaktır.
Bir kızda aranacak özellikleri, "salt bakirelik" olarak dile getiriyorsan.
Üstelik bunu yıllardır özgür ilişkiler yaşayan biri olarak dile getiriyorsan. Beraber olduğun kızları, bir çorap gibi çıkarıp atıyorsan.
Ve evleneceğin kızın, bakire olmaktan başka bir özelliğini önümüze koyamıyorsan.
İnsanlar da, senin önüne layık olan sofrayı kurar.
Düşündüm de, keşke herkes ilk sevgilisiyle evlense.
Ama olmuyor işte...
Ben zaten evde kaldım.
Sevgili bulamayan, kocayı nerde bulsun.
Ayrıca böyle zavallı kocalar da, benden uzak dursun!