İlker Paşa, Necdet Paşa'ya Silivri'den sordu; "Bugün Genelkurmay Başkanlığı makamında oturan komutan, verilen bu kabul edilemez karar karşısında kurumsal sorumluluğu gereği olarak, Sn.
Başbakan'ın da kabul etmeyerek tepki gösterdiği bu konuda devam eden sessizliği sürdürecek midir?"
Necdet Özel'den cevap geldi; "Hiç susmadık ki!"
Son lafımızı ilk önce söyleyelim; Bu ordu, artık İlker Başbuğ'un bıraktığı ordu değildir.
Çünkü 'hizmet tanımı' yeniden ele alınmış ve içinden "Memleketin iç işlerine müdahale etme" görevi ayıklanarak sadece 'Dış güçlere karşı ülkenin sınırlarını koruması' ilkesi bırakılmıştır.
Ergenekon mahkemeleri de (içinde bir gurup asker yargılansa bile) sivil bir davadır artık. Silivri ve Balyoz'la birlikte 'Ordunun aslında kime hizmet ettiği' gerçeği de açıklığa kavuşmuştur. Bundan böyle herkes bilmelidir ki, as olan Devlet'tir. Devlet yapılanmasında, nasıl bir kurum hükümet ise, bir diğer kurum da ordudur.
Ordu halka hizmet etmez, halk için çalışır.
Son dönemlerdeki 'Ulus devlet' kavramı tartışmaları içinde yer alması ise bir kesim tarafından hakaret sayılsa da, bu 'acı' gerçek kabullenilmelidir. Bundan böyle tatbikat adı altında darbe senaryoları filan da hazırlayamayacaktır. Bugüne kadar yapılan halk anketlerinde 'En güvenilir kurum ordumuzdur' sonucu, halkın Kurtuluş Savaşı'ndan kalma bir vefa borcu olup, bu yoğun duygunun günümüze kadar gelen uzantısıdır. Yoksa darbe yapmayı kendinde hak gören, öyle veya böyle seçimle gelmiş hükümetleri deviren bir orduya kimsenin saygı ve sevgisi olamaz.
Ordu sadece ülkenin siyasi iradesinin alacağı kararlar doğrultusunda hareket etmek ve buna paşa paşa uymakla yükümlüdür bir de.
Uymayan paşayı, diğer paşa arkadaşları kurtaramaz. Kaldı ki parayı veren düdüğü çalar. Bu durumda paranın da düdüğün de devletin elinde olduğunu hatırlatmaya bilmem gerek var mı? Sonuç olarak Başbuğ, Necdet Özel'den olsa olsa eski bir meslek arkadaşı kimliğiyle yorum yapmasını bekleyebilir. Tabii buna Genelkurmay adını karıştırmadan.
* * *
'VARDAR OVASI' MUHAREBESİ!
Atatürk'ün en sevdiği türkü olan, "Vardar Ovası Vardar Ovası, kazanamadım sıla parası", bu günlerde türkülükten çıktı meydan savaşına döndü.
Düşman hatlarda tek başına Bülent Arınç, karşısında ise Gürsel Tekin komutanlığında, Seda Sayan, Barbaros Şansal filan var.
1. Dünya Savaşı'na bir Sırp askeri sebep olduydu, Vardar harbini de bir şişe rakı başlattı, iyi mi? Efendim... Bülent Arınç bey, bir konser sırasında "Türkünün içinde 'rakı' kelimesi geçiyor, ben yokken söyleyin" demiş bulunmuş. Şimdi ne var bunda, bu kadar üzerine yazılı demeçler verilecek kadar? Öyle sanmış olamaz mı yani? Ben de şahsen hep 'rakı parası' olarak bilirdim, bu vesileyle öğrendim 'sıla' olduğunu. Tabii benimki meyhane geçmişimden, Bülent beyinki mutaassıplığından. Ayrıca Ramazan ayındayız. Vatandaş, inanışına göre sahnede rakılı şarkılar söylensin istemeyebilir. Ve en önemlisi, Başbakan Yardımcısı oldu diye bir insan türkü külliyatını ezbere bilmek zorunda mıdır? Çıkın sorun sokağa, acaba kaç kişi o kelimenin 'sıla' olduğuna vakıf acaba? 'Sahnedeki Ramazan yasaklarının' ikinci örneği de Nadide Sultan'ın erkeklerden oluşan orkestrasının 'paravanla kadın izleyicilerden saklanması!' Bas çalan oğlanın, kolsuz atletinden fışkıran adaleli vücudunu görene kadar ben de "Yok artık" demiştim.
Bu vaziyet karşısında, bir aile reisinin karısına kızına uluorta adale izletmek istememesi de kendi tasarrufu. Ama sonradan balkonlara dizilip Nadide Sultan'ı dikizlemek neyin nesi?
Son parça da benden olsun, "Adaletin bu mu dünya?"