Selda hanım, yıllar önce teyze kızımın arkadaşından çok hoşlandım. Kendisi eşinden ayrılmıştı. O zaman çok çekingendim. Ama - affedersiniz- eşek kafalı olduğum için evlilik teklifi etmedim. O da kalktı başkasıyla evlendi. Peşlerinden Antalya'ya bile gittim ama artık çok geçti. Yüzüme bile bakmadı. Sonra ben de istemediğim bir evlilik yaptım. Sevdiğim kadının ikinci eşi de öldü şimdi yalnız ve ben hala aşığım. Ne yapmalıyım? Rumuz: A. A. D.
S.U. CEVAP: Bir koşu bakkala gidiyorsunuz ve şöyle orta boyda iki mum alıp yakıyorsunuz. Sonrası sabahakşam oturup derdinize yanıyorsunuz.
Hiç olmadık, kendinizi meşgul edip, evli bir erkek olarak elalemin kadınını rahat bırakmış olursunuz.
MUTLULUK YUVANIZDA
Siz de biliyorsunuz ki bu saatten sonra mutluluğu karınızda aramalısınız. Kendinizi onun yerine koyun, aynı şeyi o yapsa ne hissederdiniz? Çocuk sahibi olmak da şuurunuzu yerine getirebilir.
Hırsımın bedelini ödüyorum
Selda hanım köşenizi ilk günden beri takip ediyorum. Hayat deneyiminiz hayli fazla. Ben de derdimi anlatma gereksinimi duydum. Çocukluğum yoksulluk içinde geçti ama üniversite okudum, kendimi yetiştirdim. Şimdi iyi bir işim var. En büyük hatam paraya çok önem verdim. Zengin bir ailenin kızıyla evlendim. İkiz oğlumuz oldu. Ama karımla kafaca hiç anlaşamıyoruz. O kadar pişmanım ki! Boşanmak beni rahatlatacak. Yoksa daha çok çıkmaza mı gireceğim? Rumuz: Modalı
S.U. CEVAP: 'Kendimi yetiştirdim' diyorsunuz ama iki şeyde çok zorlandım. İlki, mailinizi toparlayıp, okunur hale getirirken... İkincisi; size aslan gibi evlatlar veren karınızı neden boşamaya kalktığınızı anlamaya çalışırken.