Bu acıyı kimse dindiremez

BÜYÜK şair Hafız-ı Şirazi "Rüzgar geçtiği yerlerin kokusunu taşır" diye seslenmiş ta 650 yıl önce, ve bu dizesiyle Hafız'ın kokusunu taşımız bize rüzgarlar; dostluğun, aşkın, sevginin. Ama belli ki Şirazi'nin bu rüzgarları nicedir sporumuza ve özellikle futbolumuza sevgiden esintiler taşımıyor.
Küçükköylü , 17 yaşındaki Muhammed Yücel'i, bir uğursuz bıçak çekti aldı hayattan.
Sabah evinden bir futbol maçınız izlemek için çıkmıştı. Evine cenazesi döndü...
Futbol rekabetimizin hayattan koparıp aldığı ne ilk ne son can olacak Muhammed.
Fener küme düşme hattındaymış, Başakşehir arayı açmışmış, Trabzon şike sezonundan sonra ilk kez ilk yarıyı ikinci sırada tamamlamışmış, G.Saray Falcao'yu Beşiktaş Akbaş'ı alıyormuş, yeni yıla girmişiz bu arada, hepsini ama hepsini toplasak, Muhammed'in annesinin acısının milyonda, milyarda, katrilyonda biri eder mi?
Bir Sezai Karakoç şiiridir;
Anne ölünce çocuk Bahçenin en yalnız köşesinde Elinde bir siyah çubuk Ağzında küçük bir leke *** Çocuk öldü mü güneş Simsiyah görünür gözüne Elinde bir ip nereye Bilmez bağlayacağını anne *** Kaçar herkesten Durmaz bir yerde Anne ölünce çocuk Çocuk ölünce anne Muhammed'in annesinin gözlerine bakabilecek cesareti olan var mı aranızda?