Bu ulusal düzenlemeler arasında bir koordinasyon bulunuyordu. Ancak bilgi paylaşımı ve koordinasyondaki aksaklıklar krizin çıkmasını engelleyemedi.
FATURAYI HALK ÖDER
Bankacılık Birliği'nin amacı, bankacılık krizlerinde ortaya çıkacak zararın bedelini halka ödetmek yerine kaynağı bankalardan sağlanacak 55 milyar euroluk fonla karşılanması amaçlanıyor. Avrupa'nın yaşadığı bu tecrübe Türkiye'nin yakın tarihinde yaşadığı krizleri hatırlattı. 1982'deki banker krizi, 1994 ve 2001 bankacılık krizlerinin Türkiye'ye faturası ağır olmuştu.
Sadece 2001 krizinde Tasarruf Mevduatı Sigorta Fonu'na devredilen bankası sayısı 22. Bu krizde kamunun bankaların yeniden yapılandırılması için aktardığı kaynak miktarı 47.2 milyar dolar. Bazı kaynaklara göre 1982 yılında milli gelirin 65 milyar dolar olduğu dönemde sadece bir bankerin 2.2 milyar dolar topladığı iddia ediliyor. 1994 krizinde ekonomi yüzde 6 daralırken, 2001 krizinde 3.5 milyar dolarlık net sermaye çıkışıyla döviz fiyatları ve faizler tırmanışa geçmişti. Maalesef her krizin ağır faturasını tüm brikim ve tasarruflarını kaybeden halk ödüyor.
BANKACILIK SİSTEMİ
Türkiye'de 2001 krizine kadar finansal sistemin düzenlemesi ve denetimine yapılan birçok kanun yetersiz yada hatalıydı. 2005 yılında yürürlüğüne giren Bankacılık Kanunu ve sonrasında yapılan birçok düzenleme bundan sonra gelebilecek dış şoklara karşı güçlü bankacılık sistemi amaçladı.
2008 krizinin en zor döneminde Türk bankacılık sektörü krizin olası etkilerine karşı güçlü duruş sergiledi. Çünkü çok iyi bir bankacılık mevzuat altyapısı ve bu yapıyı çok iyi yöneten "Bankacılık ve Düzenleme Denetleme Kurumu( BDDK)" var. Avrupa Birliği bankacılık sektörünü tek elden yönetecek bir bankacılık otoritesi kurmayı planlıyor. Ancak bu tek başına yeterli olmayacak. BDDK sadece kuralları iyi belirleyen bir kurum değil, aynı zamanda başta Basel olmak üzere uluslararası düzenlemelerin çok iyi bir uygulayıcısı örnek bir denetim otoritesidir. Avrupa Bankacılık Birliği ilk aşamada aktif büyüklüğü 30 milyar euro ve üzeri bankaları denetlemeyi amaçlıyor. Birliği'n tek amacı koordinasyon ise bunun hatalı bir girişim olduğu ilk krizde anlar.
