Çocuklarımın varlığını sakladım

40 yaşında, üç çocuğuyla hayat mücadelesi veren bir kadınım. 5 yıl önce boşandım ve annemin yanında kalıyorum. İş yerinden birini seviyorum. Kendisi bekar ve 35 yaşında. Çocuklarımın olduğunu sakladım ama nereye karar sürer bunu bilmiyorum. Gerçeği öğrenince bırakmasından korkuyorum. Maddi durumu da çok iyi. Ailemin yanında sığıntı gibi yaşamaktan çok sıkıldım. Hayatım değişsin istiyorum. İşte bu konu uykularımı bölüyor.
Sevgili okurum, kafana takılan sorular konusunda çok haklısın! Bir kere bu ilişkiye en başta yalan söyleyerek, eksik başlamışsın. Seni üç çocuk annesi olarak anlamasını beklemen çok büyük hata olur. Gerçeği öğrendiğinde ondan anlayış bekleyecek ama göremeyeceksin. Sonra anladığım kadarıyla, maddi sıkıntıların da seni yanlış yöne doğru çekiyor... Herkes hayaller kurar ama hayaller bile biraz gerçeğe uymalı! Bir an önce gerçeği söylemelisin...
'Kuruntuları bir kenara bırakın'
Ben hayatında hemen hemen her istediğini elde eden bir gencim ama, bir tek korkum var. O da evlendiğim zaman çocuksahibi olamamam. Bu beni o kadar etkiliyor ki, uykularım kaçıyor. Nişanlıyım ve çok yakındabir yuva kuracağım. Evlilikten de çok korkuyorum. Evlendiğim kadını mutlu edemezsem diye. Biliyorum bunlar belki takıntı ama elimde değil. Sırf bu yüzden nişanlımla tatsız günler geçiriyorum. Bu düşüncelerimde bir gariplik var mı? Rumuz: B.
Sevgili kardeşim, bu gereksiz kuruntuları artık bir kenara bırakmalısın. Rahat ol biraz! Evlilik üzeri gerginliğini anlıyorum ama bukadarı sana ve ilişkine zarar verir. Önce kendini düşün ve huzur bul. Karşındakini mutlu etmensonra daha kolay olur. Sen gergin vemutsuzken, kimse mutlu olmaz bunu daunutma! Ömür boyu süren bir evlilik çok zordeğil. Sevgi ve en önemlisi saygıyı bitirmezsen,her şeyin üstesinden gelirsin. Korkularınlayaşamayı artık bırak ve hayatı kaçırma! '