* Merhaba Jale Abla, ben 22 yaşında bir kızım. Uzun süreli bir birlikteliğim vardı. Ailem istemediği halde nişanlandım ve hemen sonrasında üniversiteye gittim. O aramıza mesafe girince çok değişti beni defalarca aldattığını duydum ama hep inkar etti. Yeminler etti, sözler verdi ama hiçbirini tutmadı. Beni sevdiğini düşündüğüm için ve birazda aileme karşı tükürdüğümü yalamamak için kabullendim. Bir yıl önce ortada hiçbir şey yokken benden ayrılmak istediğini söyledi. Başının çaresine bak dedi. Ben de kabullenmeye çalıştım ama sonrasında beni aramaya devam etti. "Hata ettim dön" dedi. Ben de biraz burnu sürtsün diye dönmedim. Şimdi hayatında biri varmış, evlenmeyi düşünüyormuş. Hem de benim de tanıdığım bir insanla. Ama arada beni arıyor ve beni sevdiğini söylüyor. Aklımı karıştırıyor. Çevremdeki herkes tepkili. Bu kadar gurursuz olma, telefonlara çıkma diyorlar ama ben hayata tutunamıyorum. İşin kötüsü hâlâ seviyorum. Ailemi silip ona geri dönemem ama başkasıyla da yapamıyorum. (Adı saklı)
Sevgli okurum aileni silmeyi boşver şimdi. Onlar senin mutluluğunu istemez mi sanıyorsun? Asıl senin gerçekleri görmen için ne gerek bilmiyorum ki! Bütün yanlışları art arda sıralayıp, sana saygı duymayan biri için hâlâ seviyorum demen çok garip! Yani ben okurken bile kızdım, sen yaşarken nasıl tepkisiz kalıyorsun anlamıyorum. Hayatında karşına çıkan tek erkek o mu olacak sanıyorsun? Kendine gel artık! Zayıf olma! Madem çevren seni bu konuda ikna edemiyor. Lütfen bari bana güven. Bırak o seni kaybettiğine üzülsün ama eğer ona dönmeyi düşünür ve dönersen ömrünün sonuna kadar üzülen sen olursun bunu bilmiş ol. Bu çocuk düzgün biri değil, bari sen kendine gelmesi için ona hayatının dersini ver ve asla yüzüne bakma! Hayat çok değerli ve güzel. Sen müsaade ettiğin sürece yeni aşkların olacak...