HAYALLERİMİZ Konya'da İtalya ile final oynamaktı... İtalya ile oynama fikri gerçekleşti ama maalesef maç, özel maç seviyesinde kaldı. Şüphesiz ki İtalya'nın travması bizden çok daha büyüktü.
Üst üste iki Dünya Kupası'nı pas geçmiş oldular. Karşımıza çıkan takım da İtalya Milli Takımı değil, İtalya A2 Milli Takımı'ydı.
Bu durumdaki bir rakibe karşı 1-0 öne geçtiğiniz anda gelecek adına olumlu sinyaller alınabilirdi.
Mesele 1-0'ı korumayı başarmak gibi bir oyun planı görmek istedim ama göremedim. Defanstan topu oyuna sokma çabası içindeyken o kadar çok pas hatası yaptık ki İtalya'ya goller için resmen davetiye çıkardık. İkinci yarıda 2-1 gerideyken takımımızın mağlubiyete isyan eden halini görmek istedim ama o coşku da takımda yoktu. Biz yürekten oynayan bir milli takımız taraftarla bütünleştiğimiz zaman mucizeleri gerçekleştiriebiliriz.
Konya taraftarı her zamanki gibi iyiydi ama oyuncularımız onların desteğine karşılık veremedi. Türk Milli Takımı Kuntz'un tecrübe kazanacağı bir yer değildir. Onun deneme yanılma yöntemleri şu an en son ihtiyaç duyduğumuz şey.
Topu oyuna sokmakta zorlandık
Milli Takım deneme tahtası değil
