SAÇI sakalı birbirine karışmış, üstü başı harap bir adam yanından hiç ayırmadığı 4 sokak köpeğiyle Ataköy'de yürüyordu.
Bir kadın cipini adamın yürüdüğü yol üzerinde durdurdu ve cipten indi.
Kadın adama ve köpeklere baktı ve hazırladığı parayı adama uzattı.
"Lütfen bunu kabul eder misiniz?" Adam paraya yan gözle bile bakmadı.
"Ben dilenci değilim" diye karşılık verdi, adamın köpekleri kadının gözlerine mıhlandı, aldıkları sevginin kokusuna mahsuben.
Hayvanların karşısına safari elbiseleriyle dikilen nicelerine karşılık Hülya Keçelioğlu adlı bu kadın en insani haliyle duruyordu çünkü.
*****
Kadının uzattığı para kaç zamanlık gözlemlemenin bir yardım aracıydı aslında.
İnsanların kendi çocuklarına bile bakmadığı bir dünyada yok haliyle dört köpeği besleyen onurlu bir adama uzanan bir yardım eli.
O yüzden Hülya Keçelioğlu bir açıklama yapmak durumunda hissetti kendini.
"Sizin ne kadar gururlu biri olduğunuzu biliyorum. Onurunuzdan hiç şüphem yok." O sırada köpeklerin karnında tamtamlar çalıyordu belki.
Hülya Keçelioğlu o hayvanların her birinin gözlerini okurken adamla konuşmasını sürdürdü.
*****
"Bu hayvanları beslemek için ne kadar zorluk çektiğinizi biliyorum.
Bu hayvanları doyuramazsanız gururunuz incinir. O yüzden bu parayı sizin için değil onların yiyecekleri için veriyorum. Lütfen kabul edin." Adamın gözleri doldu, "böyle bir arabanın içinden sizin gibi bir insanın ineceğini hiç düşünmemiştim.
Bana ve köpeklerime başkaları gibi bakmadığınız için size teşekkür ederim" diyerek parayı kabul etti.
Adamın ıslanmış gözlerinde sevgi ve saygı vardı maddiyat değil.
İnsanlığın en yalın halini gösteren bir kadına duyulan saygı.
*****
Böyle adamlar hayatın darbesini insanlardan yiyen adamlardır ve gerçek sadakati hayvanlarda bulup kendilerine göre bir dünya kurmuşlardır.
Böyle kadınlar yaşam melekleridir.
Avuçlarından su içirirler köpeklere, kedilerin patilerini temizlerler.
İnsanlara incitmeden iyilik yapmanın kitabını yazarlar.
*****
Sadece o adam değil, yanındaki köpekler de gözleriyle okudular kadını.
Ben de bu yazıyı sadık köpeklerin gözlerini okuyarak yazdım.
Adamla birlikte sadık köpeklerinin Hülya Keçelioğlu'na teşekkürüne mahsuben!
YILDIZ KENTER
Gençliğimizde gazetelerde tiyatro ilanları olurdu.
İnsanlar tiyatroya bilet almak için kuyruğa giren ve birçok oyun kapalı gişe oynardı.
Gerçek sanatçı onlardı gerçek izleyici de halktı.
Yıldız Kenter o sanatçılardan biriydi.
İnsancıldı, zarifti asildi, ülkemizdeki sanatın son kuşlarından biri.
Gerçek bir Devlet Sanatçısı'nı ve harika bir insanı kaybettik.
Mekanı cennet olsun.
MUTLULUK TAKVİMİ
Hazırla yüreğini
O sonsuz yolculuğa
Mutluluğa okunsun
Dilindeki her dua
Koşar adım gitsen de
Her gün soluk soluğa
Çıkmakla hiç bitmiyor
Şu gönül merdiveni
Dağıt zaman
geçmeden
Gönlündeki sisleri
Düşmesin dudağından
Mutluluk bahisleri
Her basamakta söyle
İçindeki hisleri
Ulaşmaya yetmiyor
Şu gönül merdiveni
Hakkı YALÇIN