Yakınına varınca gerçeği anlıyorsunuz.
"Sadece etten yapılmış bir beden insan olamaz!"
Ne olur?
Küçücük kızları katleden, onları taciz edenlerden ancak dünyanın en şerefsiz mahlukatları olur.
Erkekliğin yarattığı içi boş kavramların sadece şehvet ve şiddetle doldurulduğu bir ülkede yaşıyorsak.
Bunun sorgulamasını yapan bir düzeni bulamıyorsak.
Çocukları hedef alan sapıkların yüzüne tükürsek ne fayda!
***
Önceki sabah yürüyüşümde köpeğini gezdiren bir kadınla muhabbet ettim.
Konu Ağrılı Leyla'ya geldi.
"Çocukları sevmekten korkar hale geldik" dedim.
Anneler çocuklarını korumaya alırken bütün yabancıları "tehlikeli madde" olarak gösteriyordu doğal olarak.
"Ben artık çocukları severken dokunmuyorum" dedi.
"Siz kadınsınız" dedim, "size öyle bakmazlar!"
"Hayır" dedi, "kendilerine dokunulmasına alışmasınlar diye yapıyorum." Ne acı değil mi?
Çocukların etrafı dikenli tellerle çevrilirken, onların özgürlükleri sevilme duyguları tacizci mahlukatlar tarafından gasp edilmişti.
***
Çocukların mavi rengini çaldılar.
Yerine korkuyu bıraktılar.
O çocukların kağıttan gemilerini hiçbir rüzgar bağışlamadıysa, o çocuklar büyüyünce bugünkü korkuların kendilerinde bıraktığı izleri bağışlayacak mı?
Hangi çocuk bir oyunu yarım bırakmış ki, onlar yarım bıraksın.
***
Çocuklar bir gecede yaşlanıyor artık.
Akılları eriyor; ölümün niye kendilerini bu kadar çabuk bulduğuna.
Ne acıdır ki, mahkemeye bile çıkarılmadan hak ettikleri en ağır cezalardan aklananlar oldu.
Saklanmalarına gerek bile kalmadı.
Demek ki; çocukların ve kadınların hukukun gözündeki ederi budur.
***
Sonuç olarak.
Taciz edilip katledilen...
Hala biberonla beslenen ama açlıktan ölmeye terk edilen bebeler.
Bu ülkede her türlü soysuzluğa gebeler!
SEYİR ZEVKİ (!)
Çocuklarının canını sokakta bulanlar ülkesinde sokaklar dilendirilen küçücük çocuklarla dolu. Arkalarında onları gözetleyen çakallar.
O çocuklar nasıl bir tacizin ve işkencenin içinde yaşıyorlar kim bilir?
Ve kim bilir hangi annenin kayıp çocukları onlar?
Ama ne acıdır ki film seyreder gibi seyrediliyorlar.
Sapıklara cesaret veren; onların sahipsizlikleri değilse nedir?
MUTLULUK TAKVİMİ
Nasıl alışırım
Bilmem ki nasıl
Ben doğdum doğalı
Aşkta kayıbım
Yakışmaz diye
Yakışmaz asıl
Ağlamak ayıpsa
Bu da benim ayıbım
Aşka düşen ağlar
Elinde değil
Vefasız bir aşkın
Ahiretinde
Doğarken öğrendim
Ben ağlamayı
Hepimiz insanız
Nihayetinde
Hakkı YALÇIN