"Bırak bu yoksul edebiyatını!"
***
Bizler şimdiki zamanın eski haliyiz.
Eline sazını alanların mevsimlerinde geziniriz hala.
Dilinden küfür eksik olmayan sosyal medya fenomenlerini işaret etmek ne haddimize!
Şiddetin tam ortasına çekilen çocukları çekip kurtarması gereken anneler meseleyi gülümseyerek izliyorsa.
Şimdiki zamanın pençelerinin yanında, bizim 45'lik plaklarımızın ne hükmü olur ki!
Bizler sadece dip not düşeriz!
"Annelerin babaların tarihine kayıtlıdır harcanan çocuklar!"
***
"Yaşlandın" diyorlar, "gençliğe yetişmekte zorlanıyorsun!"
"Herhalde çocukluğumda çok koştum, yoruldum" diyorum.
Hala eski zamanların terini siliyorum da, kağıt mendillere pek yüz vermiyorum.
Hala Nesrin Sipahi dinliyorum, Fikret Kızılok, Marc Aryan, Mavi Işıklar.
"Sanal alemde küfür kıyamet diziler yayınlamakla özgürlüğün pazarlamasını icat edenler sokak çetelerinin kurucu üyeleridir" diye haykırıyorum.
"Korkacak bir şey yok" diyenler yeni modaysa.
"Bir çocuk bir mahalleyi cehenneme çevirecektir" diyen bizim gibiler eski moda kalsın.
***
Çocukların gözlerinden çalınan güneşlerden bahsediyoruz.
Metrekareye uyuşturucu kullanan kaç çocuk düşüyor?
Kaç çocuk içinde katletme duygusuyla yaşıyor?
Hesabını yeni moda uzmanları yapsın.
Yarın geç olacak desem ne yazar!
Herkesin enstrümanı kendi kapısında çalacak zaten!
Hele çocuklarının hayatını çalanlara tempo tutanların yeni moda şarkılarına doyum olmayacak.
***
Özlediğimiz geçmişe dönebilme ihtimalimiz elbette yok.
Ama geleceğin kötülüklerle olduğu bir dünyada, geçmişin güzelliklerini hatırlatmak istiyorum.
Her ne kadar eski moda olsa da çileli bir yola baş koymak, çocukların yoluna taş koymaktan bin kere kutsaldır.
İçimdeki çocuktan biliyorum.
ARKASI YARIN!
İşitme engelli delikanlıyı hep birlikte döven üniversite öğrencisi 4 sanıktan üçü 1 yıl 10 ay ceza aldı ve tahliye edildiler.
Bunlar artık sıradan suçlar.
Engelli birini hep birlikte dövmenin, yarın kimlere ne şekilde zarar vereceğinin hesabı olmayan suçlar.
Bunlar arkası yarın suçları!
MUTLULUK TAKVİMİ
Bir büyük sevdaydı
Yaşadığımız
En aksi umutları
Yarınlara taşırdık
Taksi mesafesiydi
Ayrılığımız
Akşam kavga eder
Sabaha barışırdık
Bu sevda nöbetleri
Gün gelince bitiyor
İnsan göz göre göre
Kendini aldatıyor
Unuttuk yeminleri
Biz sevmekten yorulduk
Bu sarhoş denizlerde
Balıklara yem olduk
Hakkı YALÇIN