KANUNUMUZDA özel boşanma sebepleri sınırlı olarak sayılmıştır. Genel boşanma nedeni Türk Medeni Kanunu'nun 166. Maddesi'nde düzenlenmiştir. Bu maddede, "Evlilik birliği, ortak hayatı sürdürmeleri kendilerinden beklenmeyecek derecede temelinden sarsılmış olursa, eşlerden her biri boşanma davası açabilir" denilmektedir. Bu genel hükümle, boşanma davasını açacak olan eş için evlilik birliğinin temelinden sarsılmış olması ve ortak hayatı sürdürmelerinin mümkün olmaması gibi iki kriterin varlığına işaret edilmiştir. Bu kapsamda da Yargıtay, birçok farklı somut olayı ele alarak, bu olayların, evlilik birliğini temelinden sarsıp sarsmadığını ve davayı açan eşin bu olay nedeniyle ortak hayatı sürdürmesinin kendisinden beklenip beklenmeyeceğini tartışmıştır.
Yargıtay'ın yıllardır süregelen kararlarını incelersek, örneğin kumar oynamak, cinsel uyum ve doyumun kurulamaması, eşe hakaret etme, eşin dedikodusunu yapma, kayınvalidesi hakkında asılsız ithamlarda bulunma, eşini sevmediğini beyan etme, dövme, zina yapan eşi dövme, ev işlerini yapmaktan kaçınma, eve para getirmeme, cimrilik, kişisel hijyenine dikkat etmeme, kötü kokma, ailesi ile görüşmesine izin vermeme, intihara kalkışma, epilasyona gitmeyi reddetme, çocukların ve evin bakımını ihmal etme, eşini doktor yerine üfürükçüye götürme gibi sebeplerin boşanma nedeni olarak değerlendirildiği görülmektedir.
Buradan hareketle de eşin hastalık gibi haklı bir sebebi olmaksızın hem kişisel temizliğine özen göstermemesi hem de ev hanımı olan eşin evin temizliğine özen göstermemesi, diğer eş için ortak hayatı sürdürmesi kendisinden beklenmeyecek ve evlilik birliğini temelinden sarsacak davranışlar olarak kabul edilir. Fakat unutmamalıdır ki, davayı açan eş, temiz olmayan eşine göre daha ağır kusurlu ise, örneğin eşini darp ediyorsa, bu durumda eşinin temiz olmaması karşısında daha ağır kusurlu olduğundan davası kabul edilmeyecektir.
