Geçen seneki çocuklu tatil deneyimimden sonra kahvaltı, deniz, bebeği şezlongta uyut uyandır, yemek yedir, hoppala yap, tatile devam...
Her şey kontrolüm altında. Altın dönemi sona erdi.
Her şeyi düşünen ben bir tek konuyu atlamıştım.
Enerji dopingi 2 yaş çocuğunuz varsa tut tutabilirsen.
Tatil çocukla bir deneyim değil bir sınav.
Bavul hazırlamak mülakat gibi. Yedek kıyafetini, simitini, kolluğunu, ilaçlarını hazırlamak, hepsinden beşer beşer almak, minicik kıyafetlerini koca valize dönüştürmek! Sanki dağ başına gidiyoruz.Yola çıkıp uçağa binmek bir nevi yetenek sınavı. Çocuğu oyalayacaksın, kimseyi rahatsız etmeyeceksin, herkesin yüzüne sevimli sevimli affedin bakışlarıyla büyük oyunculuk sergileyeceksin. Suya alıştırmak, denize korkmadan girmesini sağlamak için balık kadın ve animatör olacaksın. Ve onlarca göz üzerindeyken annelik yapacaksın.Tatile kendin için değil, çocuğun için çıktığını unutmayacaksın.
Eve dönme faslı var ki onu da sonra anlatırım.
Ama yine de bol gürültülü, neşeli, hareketli çocuklu aile olmak derdine, sıkıntısına rağmen yapayanlız olmaktan çok daha iyidir. Günü, zamanı, akıp giden hayatı, daha anlamlı bir kavrayışla özel kılmaktır.
