Yolculuk ister bir noktaya varış, ister kendini keşfe doğru olsun. Sessiz olur.
Issız bir yolda kendinle baş başa kalmaktır.
Gittiğin yol kadar ne kadar yol aldığını, nerede durduğunu, nereye vardığını hep sorguladığın serüvendir, öyle alelade çıkılmaz yola.
Dolu bir bavul gerektirir, çıkınları tıkıp yola çıkacaksın.Yıpranmış, yorulmus, arayışlar içinde debelenmiş, bol keşkeli beden, ruh ve kalp ister. Öyle herkesçikler de çıkamaz bu yolculuğa. Yol boyunca yaşamınızda kendinizi uğruna feda ettikleriniz de olmalı. Sevilmekten çok sevmeye programlandığınız. İyi niyetlerinizden ,sabrınızdan, şefkatinizden, aşkınızdan, saflığınızdan, bilginizden, tecrübesiz masumiyetinizden verdiğiniz, son kullanma tarihine kadar seferber ettikleriniz olmalı.
Aynı bedende farklı bir ruh ve kişilikle çıktığınız yolda asılı iyi niyetleriniz varsa ise eğer gidiş başlamıştır. Bu gidiş tüm düzenini alt üst edecekse zordur. Arkana bakmadan gidebilmek cesaret ister.
İnsanoğlu hep kendini uzağa, aşağıya çekene bırakır.
Seni dinlemeyip anlamayanların saygını yitirmene sebep olacak davranışlarında, kalbinin yanlış yolda yürüdüğünü anladığında, haklı isteklerinin karşılığını alamadığında hırçınlaşıp sevdiğini cezalandırdığında, sevgin ve güven duygun kullanıldığında, emeklerin hiçe sayıldığında...
Asla arkana dönüp bakma, Başla derim yolcuğa...
* * *
ZEHRACIK
Sen şımaramazsın, çünkü iyi yetiştirilmemiş olursun.
Sen kavga edemezsin çünkü edepsiz olursun.
Sen çocukça aşık olamazsın çünkü ahlaksız olursun.
Sen herkesin içinde ağlayamazsın çünkü arsız olursun.
Sen çocuk olmayı bırak bu gidişle genç kız da olamayacaksın...
ÇÜNKÜ: Hep üzerindeki gözler gözler önündeki hayatını sorgulayacak. Omuzlarında yükler taşıyacaksın ve hiçbir zaman kendin olamayacaksın. Sen medyanın peşinde değil medya senin peşini bırakırsa sorun çözülür de maalesef malzeme lazım...
Önce çuvaldızı biraz da kendilerine batırmaları lazım.
Neyse!!!