Dünya değişiyor... Felsefeci diyor ki; "Değişmeyen tek şey değişimdir!" Ancak bu iddiayı çürütenler var bizde. Çünkü değişemeyen tek şeyin değişim olmadığını adeta ispatlıyorlar. Çünkü bu ispatçılar kendileri değişmeyerek dünyaya parmak ısırtıyorlar.
Otur, konuş, anlat, önüne belge, bilgi yığ, bunlar için fark etmiyor. "Nuh" diyorlar, "Peygamber" demiyorlar.
Düşüncelerinde bir gram değişim, yöntemlerinde bir milim fark olmuyor.
Aynı gündeş sisteminin bir uydusu gibi boşlukta duruyorlar, yörüngeden hiç çıkmıyorlar.
Batıdan dolarla ve terör örgütlerine destekle gelen bir saldırı altında Türkiye...
İstihbarat örgütlerinin yönettiği maşalar, Ortadoğu batağından ülkemize terör saldırıları düzenlemek için yarışıyor.
Askerimiz Suriye'de ve savaştayız. Böyle bir dönemde kenetlenmemiz gerekirken bazıları devleti yönetenlere saldırmayı değişmez bir yaşam aracı olarak görüyor.
O kadar çok örnek var ki, say say bitmez. Adam diyor ki; "Mustafa Kemal'in askerleriyiz." Aynen böyle başlık atıyor köşe yazısında. Sonra "Türkiye'ye bir saldırı mı var ki, askerlerimiz başka topraklarda ölüyor?" diye soruyor.
Suriye'de şehit olan bir teğmenimiz üzerinden acıtasyon yapıp devletini suçluyor. "Suriye'de ne işimiz var"mış...
Almanya, İngiltere, Amerika, Rusya, İran orada... 63 ülkeyle koalisyon orada...
Papua Yeni Gine bile orada... Suriye'den en büyük terör saldırısına biz uğruyoruz.
3 milyon mülteci ölmemek için bize sığınmış... Orada öldürülen binlerce Türkmen'in ruhuna fatiha okuyoruz.
Bizim ne işimiz varmış?
Hepiniz onu tanıyorsunuz. Çölleri susuz aşan bir yazarımız o! Gaziantep'te, Hatay'da patlayan bombalar, öldürülen yüzlerce vatandaşımızdan habersiz gibi görünüyor. Suriye'den başkentimize, İstanbul'a kadar uzanan terör ihracından bihaber takılıyor. Aslında hepsinin farkında ama olsun fark etmiyor onun için. "Mustafa Kemal'in askerleriyiz" diye başlığı attığın zaman kalkanı giyersin, zırhına kimse dokunamaz...
Böyle yaşamışlar yıllarca, buna alıştırılmışlar. "Mustafa Kemal" istismarı ile yıllarca ekmek yemişler, adam yerine konan mutlu azınlık olmuşlar.
Hala o günleri yaşayacak mıyız diye hayal ediyorlar. Onun için "Ne işimiz var Suriye'de" diyorlar, "Mustafa Kemal'in askerleriyiz" diye başlıklarda bağırarak.
Suriye'de PKK koridoru kurulacakmış, ülkemize terör ihraç edilecekmiş, bütün dünya oradaymış umurlarında değil. Eğer bugün askerimiz Suriye'de olmasa yine "Mustafa Kemal'in askerleriyiz" diye başlık atıp, "Dibimizde PKK koridoru kuruluyor, bizimkiler uyuyor" diye saldıracaklar. "Bütün dünya orada" diye bağıracaklar. "Nerde bu Devlet" diyerek tellal olacaklar.
Dedik ya bunlar da "Mustafa Kemal"in ardına sığınarak, her halukarda devlete saldırmak artık bağımlılık haline gelmiş. "Kuvay-ı Milliyeciyiz" diye nara atarak bitiriyorlar o yazılarını sık sık. 14 Mayıs 1921... Mareşal Fevzi Çakmak Paşa ilk Meclis'te Kuvay-ı Milliye'nin başarısıyla ilgili bir konuşma yapıyor; "Düşman kuvvetlerini Antep önlerinde dağıtmak için Rakka-Münbiç-El Bab taraflarından, Halep'in doğu ve batı yönlerine kadar olan bölgeyi kontrol altına aldık." Antep'in, Hatay'ın, Kilis'in, Urfa'nın güvenliğinin nereden başladığını taa o günlerde Meclis'te haykırıyor. Antep'e bir saldırı olursa, taa El Bab'tan önlem alınmasını neredeyse 100 yıl önce haykırıyor.
Bizde bazıları 100 yıldan da geride yaşıyor. Antik çağın kalıntıları olarak aramızda dolaşıyor. Bunları koyacak müze de yok bu memlekette.
Devlet Arşivleri Genel Müdürlüğü'nde tarih uzmanı olarak çalışan Enes Demir, El-Bab tarihi ile ilgili bir kitap yazdı.
Orada Fevzi Çakmak'ın konuşmasını belgelerle anlatıyor. Sevgili Enes, o kitaptan "Mustafa Kemal"i kullanmayı zanaat edinen yazarlara gönderiver de utansınlar diyeceğim ama... Bunlarda utanma yok ki!