Yıllarca bir medya kuruluşunda Genel Yayın Yönetmeni olarak görev yapan dostumla karşılaştım dün. Bana "Siz çok şanslısınız" dedi. 20 sene önce bir petrol haberi yapmış başında olduğu gazetede. Yaşadıklarını anlattı. Dünyanın önde gelen 7 petrol şirketinden birinin en üst düzey Türkiye Temsilcisi gazeteye gelmiş hemen.
Önce patronla görüşüp daha sonra dostumun odasına getirilmiş. "Yabancı bir petrol şirketinin yöneticisi beni fena azarladı 'Bu haberi nasıl yaparsın' diye.
Ardından da üç ay zorunlu izne gönderildim, gazeteden uzaklaştırıldım" diyor dostum.
Onun için bizim şanslı olduğumuzu söylüyor.
Özgürce yazabildiğimiz için. Şirketleri, PARADORLARI, dünyayı sömüren Baronları, ülkemizi soyan işbirlikçilerini anlatabildiğimiz için bize özendiğini ve gıpta ettiğini söylüyor. Geçmişte şirketler yönetiyordu ülkeyi... Yanlış yapanı kapı önüne koyduruyordu. Önceki akşam tv duayeni bir dostumla karşılaştım. Bir televizyonu yönetiyor şu anda. Geçmişte Başbakan gelmiş yönettiği kanalı ziyarete. "Ben Başbakanı kapıdan içeri sokmayın diyen medya patronları ile çalıştım" diyor dostum. Evet, güvenliği arayıp kapıya kadar gelen bu ülkenin Başbakanını içeri sokmayın diye talimat verecek kadar GÜÇ ve KUDRETE sahiptiler.
Osmanlı'yı yıkan GÜÇ, şirketlerin ve BOĞAZ'ın yönettiği yeni bir ülke kurmuştu.
Yalıların gerçek sahipleri senede bir defa bu ülkeye gelir, o yalılarda bir kez kalır, talimatları verir giderlerdi. Bizimkiler aslında yalı bekçisiydi. İngiliz ajanları bile emekli olduklarında, Boğaz'da hangi yalılarda eylem planları yaptıklarını hatıralarını anlattıkları kitaplarında dalga geçer gibi yazıyordu. Tek bir hedefleri vardı bu ülkede.
Ne batacaktık ne de çıkacaktık. Osmanlının herkesi kucaklayan siyasetini unutacaktık.
Makedon, Boşnak, Çerkez, Kürt, Bulgar kim olursa olsun SADRAZAMLIĞA kadar yükselen hoşgörü ve kardeşliği toprağa gömecektik. Mason Ziya Gökalp'le bu ülkeye soktukları TÜRKÇÜLÜK ideolojisi ile kavrulacak, diğer etnik kökenleri dışlayacak ve kavga edecektik. Osmanlı'dan bize miras kalan Ortadoğu'daki sevgiyi öldürecektik.
Kürt ve Arap petrollerine asla gitmeyecektik.
Biz birbirimizi yerken, onlar Osmanlı sevgisinin estiği topraklarda PARAYI vuracaktı. Çünkü yıllarca böyle kendi halklarını refah içinde yaşatmışlardı.
Hiçbir üretim yapmayan İngilizler, Ortadoğu'da örgütlerdikleri çetelerle kan akıtıp çastışmaları darphaneye çevirip PARA basıyor.İslami bonolar basıyorlar, trilyon dolarları götürüyorlar. Türkiye'de ise göbekten bağladıkları medya patronları ile yıllarca YEŞİL SERMAYE ve ARAP düşmanlığı oluşturdukları için rahattılar.
Bugün Birleşik Arap Emirlikleri'ne gittiğinizde iş görüşmesi için sırasıyla onlarca kişiyle ayrı ayrı masaya oturuyorsunuz. Konu imza aşamasına geldiğinde karşınıza hep bir İngiliz işadamı çıkıyor. İngiliz gazeteleri senin Başbakanı'na, Cumhurbaşkanı'na diktatör diye saldırırken, Kraliçe'nin oğlu Prens Charles Suudi kralları ile Cidde'de kılıçlar eşliğinde stadyumlarda dans ediyor. Krallar asla diktatör olmuyor onlar için. Çünkü her gelen Kral Londra'daki Kraliçe'nin emir kulu durumunda.Üretmeyen İngiltere bizden koparıp parçalara ayırdığı Arap ülkelerinden tonlarca doları ülkesine taşıyor. Onun içindir Mısır bizimle kenetlenirken darbe yaptılar.
Onun içindir Suudi ve BAE sermayesi Mısır'da darbecilere İngiltere'nin talimatıyla milyarlarca dolarlık yatırım yapıyor.
Onun için Libya'da karşımıza BAE, Suudi Arabistan ve Mısır istihbaratı çıkıyor. Onun için bazıları Türkiye'de "Ortadoğu politikamız çöktü" diye İngiliz ağzıyla bas bas bağırıyor.
Dedik ya yalıların asıl sahipleri senede bir defa gelip Boğaz'da bir gece kalan Kraliçe'nin asilzadeleri diye.
Nasıl bağrılması isteniyorsa bir gecede öğretiyorlar adama. "Git para yatıyor" diyorlar. Bir gecede 3000 işadamı birer milyon doları trink yatırıyor hiç düşünmeden kendilerinden çok uzak yerlere bile.
Ve o para ile darbe yapmaya kalkıyor birileri.
Bizim kedi olmamızı istiyorlar kedi. Bir arslan çıkarsa bu ülkede ortaya, çakalları grup halinde sürüyorlar üzerine hemen. Arslan yuvasında hapsolsun diye.
Onlara kapıya geldiğinde içeri alınmayacak
Başbakanlar ve devlet adamları lazım.