Fermuarı açık unutmak. Yani halk dilinde dükkanı açık unutmak. Üstüne bir de sakın yiğidin mevzusuyla ilgili espiriyi yapmayın.
Kavanoz kapağını açamamak. Birde kız alıp eline açarsa. Hiiiiiiii! No şans.
Artist gibi yürürken. Hani bütün dünya benim yürüyüşün vardır ya, he o yürüyüşü yaparken hayvan pisliğine bastığın an. Ta ta ta taaaamm. İşte o an poha battın.
Yine artist gibi yürürken karşıdan gelen kankanın sana belden aşağı cücük hareketi ile titreşime geçtiğin an.
Ağladığın andır. Hele ki Kenan İmirzalıoğlu gibi ağlama sakın.
İki lafı bir araya getiremediğin zaman bittiğin andır. Kem küm kem küm.
Yemek yerken ketçapın ağzının yanından aktığı an. Kızın iğrendiğini fark ettin, hemen vampir olayına girin.
Ama mayonez olursa, eyvaah onun esprisini ben yapmayım şimdi.
Konuşurken suratının ortasına senden giden, kurşun gibi bir tükürük. Hele ağzına ya da gözüne geldiyse hiç şansın yok.
Yine iğrençlikten gidiyorum.
Sümüğünün akması. Hadi hava soğukken herkesin akar, felsefesindeyiz ama onu saklarken sarf ettiğin çaba gözünde kızın bittiği andır. Hele de gülerken fırlayan baloncuk var ya hiç demiyorum bile şansını.
Yemek yerken maydonuzun dişinin arasında bir çürüğü andırması.
Tamam senin suçun yok yiğidim ama falcı bacı gibi duruyorsun. Kız ne yapsın.
Yarın devam edecek.
AlkışlıYorum
Rüyamda yaşlı amcanın biri bana adres sordu. Ben de tarif etmek için elimle gideceği yeri gösterirken ''Aaahh, gözüm.'' sesiyle açtım gözümü. Karım oturmuş gözünü tutuyordu. Meğer su içmeye kalkmak için yatakta doğrulduğunda, ben de elimi gözüne sokmuşum. ''Ne yapıyorsun, manyak mısın sen?'' diye sordu; ''Adres tarif ediyordum.'' dediğimdeyse dalga geçtiğimi sanarak iyice köpürdü.