Bekir Hazar: Rahmi Bey Türkiye'nin en büyük patronu. Rahmi Bey'in bir rafineri almak için cemaate ihtiyacı mı var. Koskoca AR-GE'leri, çalışma grupları, genel müdürleri var. Bana tuhaf geliyor. Ne diyorsun bu işe?
Ergün Diler: Tuhaf gelen şu: 28 Şubat'ta tüm Müslümanlar, gruplar irticanın odağıydı. İstanbul Sermayesi ya inandığı davadan vazgeçti ya da o manşetlerle, o yaygarayla koskoca millete yalan söyledi. 3'üncü şık yok. Ne fişlemeler yapıldı, ne hayatlar söndürüldü. İnsanlar biçildi. Her İslami grup, kitle hedeflerindeydi bunların. Ne acımasız köşe yazıları yazıldı, ne fişlemeler yapıldı.
Bekir Hazar: Liste vardı. Holdinglerden başlıyordu. İsmini vermeyeyim şimdi hala faaliyette, Kebapçı var. Şiribom cikletleri vardı, şimdi yok. "Bu cikleti çiğnemeyin, çiğnerseniz irtica çaklatmış olursunuz" deniyordu. Ciklete kadar fişlendi.
Ergün Diler: 28 Şubat'ta o darbeyle Anadolu'da yeşeren sermaye biçildi, ortadan kaldırıldı. Hizmet hareketi de Anadolu'nun bağrından yükselen bir hareket. Ama adamlar öyle ki Gülen'i dışarı gönderip işin içine giriyorlar. Yine Anadolu'nun içinden çıkan çocuklarla giriyorlar.
Bekir Hazar: 28 Şubat'taki listeyi kim yaptı? Bu listeyi medya-sermaye büyüttü. Medya allayıp pulladı. Birinci sıraya kimi koydular?
Ergün Diler: Kimi?
Bekir Hazar: Ananası gönderenleri yani cemaati. Kim koydu birinci sıraya? Sermaye yani ananası yiyenler. Cemaati birinci sıraya koyanlar şimdi ananas yiyor. Buna aklım almıyor. Hocaefendi ülkeyi terk etti bu manşetler yüzünden.
Ergün Diler: Hocaefendi 56 gün Nurettin Veren ile takside yaşamak zorunda kaldı, bu manşetler yüzünden.
DİĞER