Mevsimlik işçilerin hayatı biberden acı

Mevsimlik biber işçileri esnaf sayılır mı bilmem ama çektikleri sıkıntıyı, üç otuz paraya katlanılan sefaleti görünce ilk onlardan başlayayım istedim. İşçi milleti bu kadar çok acı biberi ya kıytırık ocak başı lokantasında ya da nümayiş halindeyken gözüne yediği polis gazında görür sanırdım. Pahası giderek artıp, fasulyeden bile fiyatlı nimete dönüştüğü için böyleydi düşüncem. Oysa bibere hayatını bağlamış, çoluk çocuk, kız kızan, yaşlı genç, biberle yatıp kalkanlar varmış.

KAMYON KAMYON GELİYOR
Kahramanmaraş'tan çık Adana yoluna, 10 kilometre ötede bir baharat fabrikası var. Hah, işte onun arka bahçesi ile yan komşu arazisi üzerinde çoğu naylon-mukavva karışımı kondular var. Bebeler, sabiler oralarda başı kıçı açık gezinmekte. Büyükleri de az ötede biber işi görüyor. Toplanıp, çuvallara yüklenip, kamyonlarla getirilip önlerine konan kırmızı biberleri sırtlıyorlar önce. Gencecik kızlar o ağır çuvalları taşıyıp büyükçe bir çadırın orta yerine boca ediyor. Sonra içlerindeki tohumları ayırıp ayıklama işlemi başlıyor. Dağ gibi yığılmış biberlerin arasında her yaştan mevsimlik işçi kümelenmiş oturuyor. Aralarına ilk girdiğimde bir tedirginlik var ama tanıyorlar ve anında dağılıyor gergin hava. Şimdi muhabbet zamanıdır ve ol muhabbet sayfanın sağına soluna yazdıklarımdır.