Asıl iş ise hep unutulur.
1 Mayıs gelince de bazı sendikaların 'Taksim'i fethetme' sevdası başlar.
Dün de böyle oldu. 'Solcuyum' diye siyaset yapan partiler 1 Mayıs'ı resmi tatil bile yapamazken; AK Parti iktidarı 1 Mayıs'ı hem bayram haline getirdi, hem de resmi tatil. Böylece işçilerin bugünü coşkuyla kutlamasının ve sorunlarının dile getirilmesinin önü açıldı.
Bu anlayışla Türkiye'nin birçok şehrinde dün önemli kutlamalar yapıldı. Olması gereken de buydu.
Ama Taksim inadı bu güzelliklere gölge düşürürken, işçinin sorunlarının konuşulmasının öne çıkmasını da önledi.
Yani işçinin hakkını savunması gerekenler, işçiye zarar verdi. 'Taksim' diye tutturan sendikaların bugüne kadar işçilerin hakları için ne yaptığını merak ediyoruz.
Hangi işçi sorununu çözdüklerini veya hangi çözüm önerilerini ortaya koyduklarını bilmek istiyoruz.
İşçilerin hangi derdiyle dertlendiklerini öğrenmek istiyoruz...
Bu soruları sendika üyesi çalışanların, işçi kardeşlerimizin ve memurların da o sendika yöneticilerine sormalarını bekliyoruz.
Türkiye'de sendikalaşmanın azlığından şikayet ediliyor.
Türkiye'de yaklaşık 12 milyon işçinin sadece yüzde 9.4'ü sendikalara üye.
Bu oran Avrupa'da yüzde 23 civarında.
Bugün Türkiye'de işçilerin yüzde 90'ından fazlasının tazminat sorunu var.
Çalışanların yarısı asgari ücretli. Bunların da bir çoğu bordroda asgari ücretli görünenler. Yani gerçek maaşı yüksek olanlar. Bu kişilerin emekli maaşından, tazminatından çalınıyor, devletten vergi kaçırılıyor.
Bugün Türkiye'de birçok sektörde kayıt dışılık oranı çok yüksek.
İzin hakları yasalara uygun kullandırılmıyor.
Taşeron şirketler, girdi-çıktı yaparak işçilerin tazminatlarını yok ediyor.
İş mahkemelerinde davalar yıllarca sürüyor.
Saymakla bitmez...
Peki işçilerden aidat toplayan bazı sendikaların gündeminde bu sorunlar mı var?
Maalesef hayır. Onların gündemi Taksim...
Gezi olaylarında bir söz çok öne çıktı, "Arkadaş maksat ağaç değil, hâlâ anlamadın mı?"
Aynı sözü dün de tekrarlamak mümkündü: "Maksat işçi hakkı filan değil hâlâ anlamadın mı?"
