O yüzden özellikle orta alan oyuncularının rakip alana bindirirken arkalarına bakmaları zorunludur.
Her şeye rağmen verilen mücadeleye baktığımız zaman Fenerbahçeli futbolculara yakıştıracağımız en anlamlı gerçek; "aynı aşkın savaşçıları" olduğudur!
Yeteneklerinin verdiği yetkiyi olumlu kullanan Cengiz Ünder'in daha önce attığı gollerdeki şifreler rakip takımın eline geçse de onun vuruşlarına kalecilerin yapabilecekleri fazla şey olamıyor. Topun ayağında can bulmasıyla tribünlerde heyecan bulması arasındaki ilişkinin tanımlaması da "Cengiz vurursa gol olur!"
***
Topları direkten dönen bir takımının talihinin son dakikalarda dönmesi kaçınılmazdır;
Galatasaray'ın maçı son dakikalarda kazanması da emeğin ödülüdür.
Bu sezon adamım; Barış Alper Yılmaz. Hırslı bir oyuncudan star etiketi bastırıyor. Kendini geliştirmek istemeyenler için de afişler astırıyor duvarlara.
"Formanın içine yüreğinizi koyarsanız maçın kazanılma şartlarını da oluşturabilirsiniz" notuyla birlikte.
Galatasaray'da Abdülkerim'in yokluğu Icardı'nin yokluğu kadar sorgulanmalıdır.
Futbolda oyun kurma matematiğine en uygun savunma oyuncusu Abdülkerim. Onunki beklerin açığını bile onaran savunma rapsodisi.
***
Beşiktaş'ın kötü bir sezon yaşadığı yetmezmiş gibi, üstüne üstlük Beşiktaş denince hakemlerin gözüne "katarakt iniyor!" Beşiktaş Teknik Direktörü Fernando Santos'un hayallerle dolu basın toplantısından kalan tek gerçek; "iki maçtır penaltımız verilmiyor!" Bu ülkede adaletin hükmü yok, Fernando Santos gibi misafir adabındaki adamların haklı görüşleri de hakemleri pek ilgilendirmiyor.
Hakemlerin gözü yükseklerdeyse, Beşiktaşlı futbolcuların birbirlerinin omuzlarına basarak yükselmesi zorunludur. Bizim bildiğimiz Kartal asla boş manzaraya havalanmazdı!
