Herhalde F.Bahçe'nin maça bu kadar iyi başlayacağını bizler gibi Güneş de tahmin etmiyordu. Asıl sürpriz, F.Bahçe'nin yukarıda da söylediğim gibi belki de ilk defa, takım halinde sahanın her yerinde basarak oynamasıydı. Selçuk ve Topuz ile başlayan bu pres dalgası Alex de dahil olmak üzere faydalı bir virüs gibi yayıldı. Atılan 2. golde sağ kanatta Gökhan-Topuz işbirliğinin önemi büyüktü. İlk gol ise Alex'in kornerinden gelirken Lugano, Giray'ın kendisini formasından çekmesine rağmen attığı uçarak kafa golüyle yıldızlaşan adam oldu. Fenerbahçe gollerden sonra tempoyu yavaşlattı. Bu da sezon başında 60. dakikadan sonra oyundan düşüyor diye eleştirdiğimiz Fenerbahçe'nin bu düşüşü yaşamaması için Aykut'un yaptığı bir taktikti diye düşünüyorum. F.Bahçe'nin yaptığı mücadele takdire şayandı. 10 kişi kaldıktan sonra kalesini daha çok savunmaya çalışırken Trabzon da 10 kişi kaldıktan sonra hücumu düşündü. Aykut'un yaptığı değişiklikler yerindeydi. Jaja'yı durdurmak için oyuna soktuğu Bekir'e adam markajı vermesi akıllıcaydı. Niang'la Alex'i çıkartıp Semih ile Özer'i alması da çok akıllıcaydı. Neticede akıl galip geldi. Mücadele gücü ve tansiyonu yüksek güzel bir maç seyrettik. Burada eleştirilecek birşey yok. Zannederim maçta eleştirilecek tek kişi Bünyamin Gezer'di.