Şehidler, evladlar

İNSANIN gözü dönüyor. Anadolu'nun kavruk bir yiğidinin dağda gezen bir nesebi gayrı sahihin kalleşçe pususu ile şehit olduğunu duyunca dünyayı yakası geliyor. Öyle ya o civana kast eden dünya neye gerek! Varsın olmasın, yerle yeksan olsun, batsın gitsin. Yaşlısı genci, kadını erkeği, çoluğu çocuğu ile beraber yok olsun. Zaten ama geç ama erken bir gün kıyamet kopmayacak mı?
Varsın Anadolu'nun kavruk civanına kast edildiği gün batsın dünya, aşağı dünya...
Anlık da olsa böyle düşünmeyen insanlığını sorgulasın. Lakin sonra da aklı selim galip gelip akılcı düşünmeyen zekasını, mantığını, muhakemesini sorgulasın. Maalesef burası dünya; kalleşlik, kötülük, çirkinlik hep vardı.
Onların yanı sıra mertlik, iyilik ve güzellik de hep var. Mücadeleleri de dünya batana kadar devam edecek.
Maalesef ne ilk ne de son şehidimiz.
Bugün şehid olanlar yarın daha az civan toprağa düşsün diye mücadele ediyor.
İnşallah hiç düşmez...
Gelelim şehid üzerinden siyaset devşirenlere. "Efendim sınır ötesindeki üstler terk edilmeliymiş". Orası sizin ananızın terekesi değil. Keyfinize göre terk edemezsiniz. Sizin olan şeyi ister terk edin, ister sahip çıkın. Ama vatanın olan, vatan toprağının güvenliğini ilgilendiren yer kafaya göre terk edilmez.
Şehid verdik diye hiç terk edilmez.
Öyle olsaydı, hiç savaşmaz, hiç vatan savunmaz, hiç ordu tutmazdık. Ancak bu işler hamasetle de olmaz. İşin ehli oturur konuşur. Askerler, istihbaratçılar, güvenlik birimleri, kurmaylar stratejistler... Senaryoları çalışırlar. Orada olunursa ne olur, olunmazsa sonuçları nelerdir? Neler getirir, neler götürür?
Hangi durumda kısa, orta ve uzun vadede vatana en çok menfaat sağlanır?
Cephedeki, evindeki, beşikteki ve mezardaki dahil daha çok vatan evladı nasıl korunur? Tehlikeden uzak olur.
Tablo siyasi karar alıcıya, milli iradeyi temsil eden kişi ve kurumlara anlatılır.
Onlar da iradenin gereğini yerine getirirler. Karar verirler, uygularlar!
Sonra samimiyet beklemek hepimiz hakkıdır. İki gün önce PKK'nın siyasi temsilcilerini kırmızı halı ile karşılayıp, "artık ilişkimizi kapalı kapılar ardında değil kamuoyunun gözü önünde şeffaf sürdüreceğiz" açıklaması yapanlar şehid haberi gelince "üs bölgelerini terk edelim" derlerse bunun samimiyetini sorgularız. Acaba askerimizi korumak için mi böyle söyledi, yoksa kırmızı halı ile karşıladıklarına alan açmak mı istiyor. Bakınız bu ülkede devletin ilgili birimleri açık açık, aşikar terör örgütünün hapisteki lideri ve mevcut yöneticileri ile müzakere etti. Bu işler kuru hamasetle olmaz. Sonunda fayda umuluyorsa; vatan ve millet için maslahat umuluyorsa yapılır. Sonuçları beklendiği gibi çıkmasa da çabadır, niyettir, gayrettir. Ancak İstanbul büyükşehir belediyesini kazanmak için değil görüşmek, aklında geçirenin dahi samimiyeti sorgulanır. Taziye kabul edilmez, cenaze evinden kovulur!