Geçenlerde T24'de bir haber çıktı. Malum T24 yurtdışından aldığı fonlarla Türkiye'de "bağımsız gazetecilik" oynayan bir internet platformu. Ama fonu aktaran yabancılar birazcık kaygılı. O kadar para veriyoruz daha karşılığını göremedik diye raporlar yayınlıyorlar. Tabi işin bu kısmı T24 ile kendisini istihdam eden patronları arasındaki bir mesele. Alan razı fakat veren razı değilse onu da biz düşünecek değiliz. Gelelim T24'ün haberine. İddiaya göre İletişim Başkanlığı bazı medya organlarından aşılanacak gazeteciler için liste istemiş. İktidara yakın gazeteciler aşılanacak diğerleri aşılanmayacakmış. İletişim Başkanlığı Medya Koordinatörü Mücahid Eker bu haberi kesin bir dille yalanladı. Ne liste istedik ne de bize ulaşan bir liste var, dedi. Diğer tüm meslek gruplarında olduğu gibi gazetecilerin aşılanması konusunda da Sağlık Bakanlığı'nın ilan ettiği kriterlerin geçerli olduğunu ifade etti.
T24 haberinin arkasında. Ne bir düzeltme ne de özür yayınladılar. Sanırım İletişim Başkanlığı'nın olmayan bir listenin olmadığını ispat etmesini bekliyorlar. Çünkü Mücahid Eker'in "iddianızı ispat edin" çağrısını "haberimizin kaynağını paylaşamayız" gerekçesiyle reddettiler. Yalanı söyleyen elbette bir kılıf da uyduruyor!
Tüm bu tartışma aslında muhalefete yandaş olan gazetecilerin mesleğin ilkelerini hepten unuttuklarını, gazetecilik refleksini çoktan yitirdiklerini gösteriyor. Ben muhalif bir gazeteci olsam ilk iş olarak aşı randevusu almaya çalışırdım. Eğer T24'ün iddiası doğru ise sistemin muhalif gazetecilerin aşı randevusunu oluşturamaması gerekir. Sonra da bunu haber yapardım. Derdim ki; ey okuyucu, izleyici, takipçi bu iddialar üzerine ben aşı randevusu almak istedim. Ama alamadım. Diğer gazeteciler alırken ben basın kartına sahip olmama rağmen aşı randevusu alamıyorum. Demekki İletişim Başkanlığı gerçekten bir aşı akreditasyonu uygulamış.
Şimdiye kadar bunu yapan bir muhalif gazeteci göremedik. Acaba diyorum sisteme girdiler ve sorunsuz bir şekilde aşı randevusu aldılar da onun için mi neticeyi okuyucularına/izleyicilerine bildirmiyorlar. Eğer vaziyet böyleyse o zaman sadece mesleği unutmamışlar demektir. Belli ki insanlığı da unutmuşlar. Aşı yani insan sağlığı üzerinden yapılan ucuz siyasete göz yumuyorlar demektir. Kendilerini öncelikli olarak aşı sırasına alan sağlık sistemine de büyük ayıp ediyorlar demektir. Salgın biter, yaralar sarılır, maskeler çıkartılır… Ama yitirilen onur ve şeref geri gelmez!