Trabzonspor bu sezon ligde bıraktığı izlenimle taraftarına haklı bir hayal kırıklığı yaşatıyor. Bu yüzden Türkiye Kupası sadece bir hedef değil, aynı zamanda sezonun kırık hikâyesine yeni bir cümle ekleme fırsatıydı. Bodrumspor karşısındaki mücadele, işte tam da bu yüzden "tamam mı, devam mı?" sorusunun cevabıydı. Fatih Tekke'nin takıma gelişiyle birlikte oyun anlayışında belirgin bir değişim göze çarpıyor. Şenol Güneş dönemindeki enerjik, tempo odaklı yapının yerini daha dengeli, yerleşik bir oyun aldı.
Bu tercihin nedeni belli: Oyuncular yorgun, takım kırılgan. Ancak bu anlayış henüz sahada işler hâle gelmiş değil. Son üç maç – Başakşehir, Göztepe ve Bodrumspor – özellikle savunma hattında ciddi alarm veriyor. Rakiplerin pozisyona girmesi fazla kolay, Trabzonspor'un savunması fazla kırılgan.
YAZIKLAR OLSUN!
Hücumda ise tempo düşük, yaratıcılık sınırlı. Bodrumspor savunmada merkezi çok iyi kapattı; Trabzonspor ise ilk yarıda bu duvarı sadece çizgiye atılan uzun toplarla aşmaya çalıştı.
İki gol bu yolla geldi ama sürekli aynı oyunu oynamaya çalışmak ritmi de, oyunu da öldürdü. Fatih Tekke ikinci yarıda Cham'ı oyuna alarak merkezde daha fazla tehdit yaratmayı denedi.
Ama bu hamle de oyunu canlandırmaya yetmedi. Dakikalar ilerledikçe takım hem fiziksel hem mental olarak düştü. Değişikliklerin ardından oyun iyice doğaçlamaya döndü, organize yapı yerini bireysel çabalara bıraktı. Ve o bireysel çabanın adı:
Zubkov. Sahanın en iyisiydi, topa her dokunuşunda fark yarattı. Kritik anda sahne aldı ve Trabzonspor'u bir üst tura taşıyan isim oldu. Ancak bu galibiyetin ardına sığınılmaz. Çünkü Trabzonspor'un hâlâ net bir oyun planına, sağlam bir savunmaya ve daha üretken bir hücuma ihtiyacı var.
Kupada tur atlamak güzel ama mesele, bu galibiyeti bir çıkışa dönüştürüp dönüştüremeyecekleri.
Hakem Zorbay Küçük'e de bir çift söz. Sana bu ülkede hakemlik yaptırana yazıklar olsun!
