Sabri'yi bazen ağır eleştirdim, bazen de alkışladım. Ama Sabri'nin yetiştiği G.Saray'a karşı yüklendiği aidiyet duygusundan saptığını hiç görmedim. Sabri iyi de kötü de oynasa sahada hep yüreğini ortaya koyar. İklim koşulları ve zorlu deplasman oluşu nedeniyle Konyaspor maçı G.Saray adına "Kırılma Noktası" olacaktı.. Bruma ve Yasin'in olmayışı G.Saray'ı kanatsız bırakırken tüm oyuncuların "İki kişilik" koşması gereken bir mücadeleydi. Kırık parmakla ve özel bir eldivenle oynayan Muslera'nın yaptığı "Fedakarlık" ile Sabri'nin yürekli duruşu ve De Jong'un "Cesur yürek" tarzı oyunu ne yazık ki; bazı oyuncular da yoktu..
Özellikle; Eren ile Josue ikilisi G.Saray'ı hep eksik oynattı. Doğum tarihlerine baktım; Eren; 1988, Josue; 1990 doğumlu. 1984 doğumlu Sabri ileri geri çalıştı, sürekli kanat değiştirdi, savunmaya yardıma geldi. Sabri'den utanmaları gereken Josue-Eren ikilisi koşmadıkları ve mücadele etmedikleri gibi takım savunmasına katkı bile yapmadılar.
Konyaspor'un ciddi pozisyonlar bulduğu maçta Rodrigues girene ve Ali Çamdalı atılana kadar G.Saray'ın tek olumlu atağı yoktu.
Selçuk çok koştu ama kalitesine yakışmayan top kayıpları ile pas hataları yaptı. Sneijder maç içinde kopuk kopuktu.
Ama gördüğü sarı kart kendisine yakışmadı.
Karabük'te G.Saray Sneijder'i arayacak. Riekerink'i uyarıyorum;
Josue bu dökülen haliyle Sneijder'e asla alternatif olamaz. Eğer G.Saray yönetimi iyi bir golcü alamayacaksa Podolski'nin kalmasını sağlamalı.
MAÇIN EN iYiSi SABRİ
Tek kelimeyle maçın yıldız ismi Sabri'ydi.
MAÇIN EN KÖTÜSÜ EREN DERDİYOK
Galatasaray'ın golcü ismi dün sahada hiç yoktu.