Galatasaray'ın saha içi felsefesi Milli Takım'ın Konya'ya Selçuk'un İzlanda'ya karşı oynadığı oyun tarzına benziyord: 4-6-2. Belli ki Mustafa Denizli Selçuk'un golü gibi bir gole yatırım yapmıştı. Ama Lazio savunması ceza alanı önünde bu tür faulleri yapmadı. İlk yarı Galatasaraylı oyuncular topa daha çok hakim olurken Lazio'ya geniş alan vermedi. Selçuk, rakibin savunmasını kırmak için geriye sık gelip top almaya çalıştı. Galatasaraylı oyuncular iyi mücadele ediyor, topu yere indirerek oynamaya çalışıyor, Lazio kalesinin önün kadar geliyor ama final paslarında yeterince çoğalamadıkları için gol pozisyonu üretmekte çaresiz kalıyorlardı. Çünkü Podolski-Sneijder-Yasin üçlüsü balık ağına benzeyen Lazio savunmasını aşamıyorlardı. Galatasaray hep soldan atak yapmak istiyordu ama çabuk ve hızlı denilen Yasin bir pozisyonda bile Konko'yu çalımla geçemedi. 2. yarıda İstanbul'daki gibi Galatasaray yine duran toptan vuruldu. Parolo'nun Balta-Chedjou arasında attığı kafa golünün şoku bitmeden Anderson'la gelen ikinci gole Yasin'in verdiği cevap sadece Galatasaray tribünlerini sevindirdi o kadar.. Eğer oturup doğru konuşalım; Galatasaray bu turu İstanbul'da bırakmıştı. Denayer varken Denizli'nin Yasin'e gol pasını veren Sabri'yi oyundan çıkarması hataydı. Lazio belki iyi takım değil ama Anderson, Candereva, Saviç, Biglia, Parolo gibi bitirici ayakları var. Galatasaray'da Sneijder, Muslera, Podolski'den başka kaliteli oyuncu var mı? Yerli olarak Selçuk ön plana çıkıyor. Galatasaray'da saha içinde arkadaşlarını hareketlendirecek bir tane yürekli adam yok. Galatasaraylı oyuncular bu teslimiyetçi ruhtan kurtulamazlarsa "Avrupa'ya gitme hakkı"nı bile elde edemezler..
MAÇIN EN iYiSi SABRİ
Koştu, çalıştı, assit yaptı. Çıkması hataydı
MAÇIN EN KÖTÜSÜ DENAYER
Daha iyisini bekledik. Vasatı aşamadı.