Fatih Terim ne demişti: "Bir şeyi kazanmak için bazı şeyleri kaybetmelisin. Unutma; kaybettiğinde değil vazgeçtiğinde yenilirsin.." Galatasaray, Duygun Yarsuvat'ın başkan olduğunda, Hamza Hoca'nın da takımın başına geçtiği günden itibaren Terim'in bu sözünü sadık kalarak maçlarını oynadı. Gün geldi zor kazandı, gün oldu kaybetti.
Üzüntüler ve sevinçler Florya'da "Aile" felsefesiyle harman edildi ama Yönetim-Teknik heyet-Futbolcu ortaklığı şampiyonluk yarışını hiçbir zaman umutsuzluğa düşmeden sürdürdü. En büyük engel Beşiktaş maçı doğum sendoromu gibi sıkıntılı geçse de Yasin-
Sneijder'in golleriyle zorlu derbi kazanıldı. Galatasaraylı oyuncular şampiyonluk kapısından içeri girdi ama henüz şampiyon olmadı.
Milan'ın efsane kaptanı Maldini Ali Sami Yen'de kaybettikleri maç sonrası şöyle demişti: "Hiç kimse ben bu statta 30 bin seyirci olduğuna inandıramaz. Çünkü tezahürattan kaleci Dida'nın sesini hiç duymadım." TT Arena'da tribünlerde şampiyonluk havası vardı. Gösteriler muhteşemdi. Galatasaray, Beşiktaş'a yine takım ruhuyla ve takım disipliniyle karşılık verdi. Büyük maçlarda büyük oyuncular sahne alırmış. Muslera gecenin kahramanıydı ve inanılmaz kurtarışlar yaptı.
Bu başarını diğer mimarları Abdürrahim Albayrak ve Ali Dürüst "Bir takım nasıl yönetilir" konusunda adeta ders verip, mesaj yolladı. Bu ikiliyi görevde kalmaları konusunda Dursun Başkan ağabeyleri olarak ikna etmeli.