Hayatım boyunca ne zaman ağzımı açsam, onun tarafından susturuldum! Üstelik bunu insanların önünde yaptı. Sonra bir gün ben komşu çocuğa nasihat ediyorum, dinledi, hafif mahcup ne dese beğenirsiniz;
"Senin bu kadar bilgili ve güzel konuştuğunu bilmiyordum, aferin!" Düşünsenize, anakızsınız ama tanışamamışsınız!
BIR ANI DA BENDEN!
S.U. CEVAP; Annelerin kızlarıyla samimi olmaları bizim zamanımızda 'laubalilik' olarak nitelendirilirdi.
Benimki de "Şımarma" derdi canımın içi. Tabii o da ailesinden öyle görmüş neticede. 'Bayramdan bayrama el öperdik' lafı ise gerçekten doğrudur.
Ama canlarını verecek kadar sevildiğimize de yürekten inanırdık.
Katlandıkları fedakarlıklara şahit olduğumuzdan belki...