Selda hanım 43 yaşındayım, ilk eşimden 17 yaşında bir oğlum var ama babasıyla yaşıyor. Bir yıldır kendimden 3 yaş küçük çok karizma biriyle evliyim. Benim aileden gelen gelirim var. İnsanlar 'Paran için' diyorlar. Bu önce bana hakaret, ben o kadar arzu edilmeyecek kadın mıyım?
Ama oğlumu ihmal ettiğim doğru ve şu anki arkadaş grubu çok kötü. Ayrılmak istemiyorum çünkü ilk kez aşığım. Bu arada arabamı satıp sermaye yapalım dedi, o biraz midemi bulandırdı. Aslında büyük bir çıkmazın içindeyim. Kafamın içinde bir sürü soru uçuşup duruyor... Ne dersiniz Selda hanım?
Rumuz: SAN
ERKEKSİZ HAYAT SÜRMEK!
S.U. CEVAP: Bu tür tuzaklara düşmemek için biraz hin olmak mı lazım acaba? Ama bazılarımız 80 yaşına da gelse -belki ruhundaki açlıktan- çabucak kandırılabiliyor... Sanırım siz de bu gruba dahilsiniz. Diğer yanda insan çıkar uğruna göz göre göre saygınlığını ayaklar altına alır mı? Maalesef alabiliyor... "Uğruna canımı veririm" yalanıyla hedefe yaklaşan bu tür insanları orjinalinden ayırmak da hayli zor oluyor. Peki bizler için neye maloluyor? Duygularımızla oynanıyor, dımdızlak ortada kalıyoruz ve
en beteri elin adamı yüzünden çocuğumuzun istikbalini tehlikeye atıyoruz. Lütfen dikkat sevgili okurum, erkeksiz hayat devam ediyor ama evlatsız asla.