Selda hanım hemen her konuya değiniyorsunuz ama 'çalışan annelerin, evlat hasretine' dair tek yorum okumadım köşenizde.
Bir tek ben miyim "yavrum bensiz büyüyor" diye kahrolan? Oğlum 5 yaşına geldi sadece sabah ve akşam görebildim. Onun kokusunu doyasıya içime çekip mutlu olamadım.
Sizden ve okur annelerden teselli bekliyorum. Çünkü biliyorum, şayet çalışmaya mecbursanız bu işin çözümü asla yoktur!
Rumuz; Hasretimsin
S.U. CEVAP ; O özlem duyusunun içinde 'çocuğumu neden ben yetiştirip, eğitemiyorum' da var tabii. Oğlunuz kreşte ise üzülmeyin buralarda da gereken bilgi ve görgü veriliyor. Büyükanne bakıyorsa, aslında tadından yenmez. Bizlerin vakit bulup da öğretemediği eskinin örf ve adetleriyle yetişir ne güzel! Geriye dediğiniz gibi bir tek şey kalır, 'keşke bebeğimi daha çok sarıp öpebilseydim!' Onun için de hafta sonlarını değerlendirin, ufaklığı kucağınızdan hiç indirmeyin...
Anneler için 'B' planı
Selda abla yeni evliyiz ve maddi durumumuz 'çocuk sahibi olmamız' için yetersiz. Ben de çalışmaya mecburum.
Kayınvalidem hasta, çocuk bakamaz. Bakıcı tutmamız imkansız. Kreşler deseniz çok pahalı. Bizim gibilerin anne-baba olmaya hakkı yok mu? Devlet elinden geleni yapıyor ama çocuğumla bütün gün beraber olamayacaksam niye doğuruyorum? Rumuz; Ferhan T.
S.U. CEVAP; İşte bu yüzden kızlarımızı yetiştirirken 'ille de bileğinde altın bilezik olsun' isteriz. İleride çocuk olduğunda 'B' planını devreye girsin diye. Bunun için kurslara gidip hazırlıklı olmakta fayda var. Siz de geç kalmış sayılmazsınız; yeteneğiniz doğrultusunda bir branş seçin ve iyice öğrenin. Hem oturduğunuz yerden para kazanır hem de çocuğunuz dizinizin dibinde büyür.