ÜST üste 2 maçtır kazanan ev sahibi ile 5 maçtır kaybetmeyen ama 3 maçtır da kazanamayan misafir kapışmasıydı sahadaki. Her hafta yeni bir krizi otomatiğe bağlayan ve Müslüm Baba hayranları gibi kendini jiletleyen Trabzonspor, jiletcilerden birini Trabzon'da bırakıp gelmişti ve bu vazgeçiş hem Ünal Karaman hem de külliyen takım için bu maçı 3 puandan çok daha fazlasına taşıdı.
Futbolu seven herkesin futbolculuğundaki 'farkı' teknik adamlığına da taşımasını beklediği Karaman'ın Trabzon'u, yine oyuna hükmeden taraf olarak başladı.
Ancak rakip ligin en iyi defans yapan takımlarından biri ve hocası da futbol doğrularına "coşkun futboldan" daha çok önem veren aklın temsilcisiydi.
Trabzon, ilk yarı boyunca tüm sahanın hakimiydi. Yüzde yüzlük birçok pozisyonu kaçıran Trabzon, bir kez daha atamayana atarlar galatına yakalandı. İki amatör oyuncu hatası ve iki Fatih Tekke golüyle 2 farklı geriye düştü. İkinci yarı iki şok golle başladı ve oyun koptu. Bu dakikadan sonra maç yazısı yazmanın Trabzonspor açısından hiç bir anlamı kalmadı. Belki söylenebilecek tek şey, her şeye rağmen pozitif futbol oynama çabasıydı. Trabzon 4-0 a kadar yüzde yüz hakimi olduğu bir maçı kaybetti, yapılması gereken eksikleri tamamlayacak yönetsel ve teknik iradeyi ortaya koyup, yoluna devam etmektir.
Malatya haddini bilerek oynadı ve geride Sadık, Orta sahada da Guilerme'nin performansları ile maçı koparmayı bildi. Burak Yılmaz krizini çözemeyen Trabzon yönetimi bu sonucun en büyük nedenidir.