BİR blog yazarı 'her girişte şifresini unutan adam' Balık Kraker'in analizini yapmış.
90'lı yıllarda algı dünyası gelişmiş ancak içindeki çocuğu henüz öldürmemiş herkesin bildiği tanıdığı şeyler: Balık kraker...
Yıllar sonra bir gece başbaşa kaldığınızda, ona nostaljik bir misyon yüklemeniz zaten onu hapır hupur yerken duygularınızın tellerini tıngırdatır. Ama burada bitmez, yaptığınız bu kişileştirme gittikçe onun balık bünyesini bir canlı gibi algılayışa, ona bir karakter, geçmişin bir tanığı olma misyonunu yüklemeye evrilir.
Oturup dertleşecekmiş gibi elinizi götürüp "Bunu yiyeyim de" güdüsüyle mideye indirirsiniz...
Sanki bir sonrakiyle hasretleşecekmişsiniz gibi.
Oysa yediğiniz kraker vuslata ermiştir çoktan.
Haksızlık: Onu yerken ve hala bu ikili ilişkinin ilişkiyi düşünen tek tarafı kendinizken düşüncenizi sadece elinizin yağlanmasına yönlendirmenizdir.
(Söylememe gerek yok bu haksızlık balık krakere elbette, sizi kırmak istemem; fakat bunun adı bencillik...) İhanet: Karşılıklı gülüşmeniz. Bilirsiniz balık kraker güleç bir yiyecektir.
Öyle çıkmıştır makineden.
Ve balık krakerin öcü:
O sizi bir anlık hafızasını biriktirerek vurur. Bir an için doyumluk olan balık krakerler birlikten kuvveti getirirler size kilo olarak geri dönerler...
Ne garip değil mi, zaten midenizde olan bir şeyin size geri dönmesi...
Zaten, bir balık kraker insana daha fazla ne verebilirdi ki?
LÜZUMSUZ BİLGİLER
ABD'NİN Minnesota şehrinin küçük kasabası Dorset'de, iki yılda bir belediye seçimi olur. İşin ilginç yanı şapkadan rastgele isim seçilir ve 2 yıl belediye başkanı o kişi olur. Başka bir ilginç yanı ise 2015 yılında seçimi 3 yaşındaki Robert Tufts'un seçimi kazanmasıdır.
Robert'in yönetim tarzı ise kibar olmak ve saçma sapan konuşmamak...
Boşuna demiyoruz dünyayı çocuklar yönetsin diye.
TESPİTLİ YORUM
ANNEM: Ben sana kıyafetlerini katla demedim mi!
Ben: Demedin.
Annem:
Demem mi lazım?
ALKIŞLIYORUM
Etrafta, bu olaya şahit olanlarla göz göze gelmemek için, başımı öne eğip arkama bakmadan, olay mahallinden uzaklaştım.