İnsan bedeninin çevresinde psikolojik olarak oluşan görünmez bir alan var. Bu alan, kişiden kişiye değişiyor; kimisi için biraz yakınlık fazla problem değilken, kimisi için de tedirginlik derecesinde... Kişisel alan dediğimiz bu kavram, ülkemizde varlığından pek haberdar olunan bir şey değil maalesef.
Bir iş için ya da toplu taşıma beklerken sıraya girersin, gelip dibine kadar sokulurlar;
20 cm öteye gitmezler.
Yürüyen merdivende gelip hemen bir arkanızdaki basamakta dikilirler. Bir basamakcık geride beklemeyi düşünemez ya da umursamazlar.
Asansörde sizden basmanızı rica etmek yerine, ellerini bazen size çarpacak şekilde koltuk altınızdan, göğsünüzün üstünden, ensenizden uzatıp kat düğmesine basarlar.
Yürüyen merdivende yan bantlara tutunup, ellerini sizin önünüze doğru uzatırlar.
Zaten sadece bir basamak dibinizde oldukları için, belinize sarılıyormuş gibi hissedersiniz.
Toplu taşımada size bir yerlerinden değerler. Suratınıza üfler, poflarlar.
Evinizin, ofis odanızın, kişisel bir mekanınızın kapısı açıksa merakla içeriye bakarlar.
Kuaförde işlemlerinizi yaptırırken gözlerini üstünüze dikip seyreder, rahatsız olabileceğinizi düşünmezler. Gözlerini dikip bakarlar.
Rahatsız olduğunuzu anlasalar dahi başlarını çevirmezler.
Bankada, hastanede, postanede vs. işlem yaptırırken gelip yanınızda dikilirler. O an özel bir işleminizin olabileceğini yahut sizi seyretmelerinden rahatsız olabileceğinizi düşünmezler.
ATM'den para çekerken dibinize kadar girip seyrederler.
Toplu taşımada müzik dinler, cak cak sakız çiğner, yüksek sesle dakikalarca sohbet ederler.
Siz alışveriş yaparken gelip yanınızda dikilir, denediğiniz kıyafetin üstünüzde duruşuna bakar, ürün seçmekte olduğunuz reyona sizi iteleyerek uzanırlar.
Cep telefonunuzun ekranına, okuduğunuz kitaba vs. bakarlar.
Evinize misafirliğe gelir, izin istemeden diğer odalarınıza dalarlar.
Çocuğunuz varsa zaten kamunun malı sayılır; sizin yanınızda onu azarlar ve terbiye etmeye çalışır, ona yiyecek verirler; size sormazlar dahi.
Otobüste koltuklarını kucağınıza kadar yatırırlar.
Toplu taşımada, sohbet ortamında, işyerinde ayaklarını burnunuzun dibine kadar uzatırlar.
Yan yana oturduğunuz bank, koltuk gibi yerlerde bacaklarını sallayıp sizi de öne arkaya sallarlar.
Kalabalık alanlarda çantalarını önlerine almaz, size yaslarlar.
Denize girersin, adam gelir tam dibinde yüzer. Kocaman deniz abi, bulunabileceğin en geniş ve boş alan belki, neden dibimde yüzüyorsun, neden üstüme üstüme su sıçratıyorsun?
Açık alanlardaki kafeterya masalarının arasındaki boşluğu yol olarak kullanırlar...
Kenardan geçsen ya?
Otobüste, metroda eşyalarını getirip sizin önünüzdeki azıcık boşluğa sıkıştırırlar, ayaklarınızı götürecek yer bulamazsınız. O eşyayı geri almak için eğilip suratlarını adeta kucağınıza gömmelerinden bahsetmiyorum bile.
Ofise gelir, sekreter arkasından yetişmeye çalışırken sorgusuz sualsiz odanıza dalar.
İstediği kişi ile görüşmeyi bekleme alanında değil, masanızın başında dikilerek bekler.
Teklifsizce masanızın arkasına geçer, etrafı inceler.
"Her yer çok kalabalık, ne yapalım?" demeyin, şu saydıklarımın çoğunun kalabalıkla ilgisi yok. Kaldı ki insanımız boş bir alanda dahi olsa gerçekten kişisel alan kavramından tamamen bihaber. Çok benciliz, saygı kavramından haberimiz dahi yok.
eksisozluk.com./ haciz mahallinde tango
NE KADAR OLDU
Aynı gün hem sevgilisi hem de kocasıyla birlikte olan kadının karnındaki ikizlerinin babası farklı çıkalı 10 yıl oldu.
FIKRA
Genç milyonerin biri kafeteryada otururken yanına yaşlı bir adam yaklaşır.
Yaşlı adam cebinden altın kaplamalı çakmağını çıkartıp, "Bu çakmağı, servetiniz karşılığında satın almanızı teklif ediyorum" der.
Zengin:
- Bu basit çakmağın karşılığında servetimi mi istiyorsun! Çıldırdın mı sen?
Yaşlı adam, "Bu tahmin ettiğiniz gibi basit çakmak değil" der.
Ve çakmağı çakar. Çakmaktan bir cin çıkar ve "Buyurun bayım, benden ne istersiniz?" diye sorar.
Yaşlı adam, "Bana bir çay getir" der.
Saniyede masaya sıcacık nefis kokusu ile çay gelir.
Zengin şaşkına döner ve sevinir.
Cebinden kalem kağıt çıkartıp bütün servetini yaşlı adama bu çakmak karşılığına, vermeyi kabul ettiğini yazıp imzalar.
Zengin acele ile evin yolunu tutar.
Eve geldiğinde çakmağı denemek ister ve çakar. Çakmaktan cin çıkar ve sorar:
"Buyrun bayım, benden ne istersiniz?" Zengin büyük bir heyecan ve kıs kıs bir gülümseme ile; "Bana o yaşlı adama verdiğim bütün servetimi geri getirmeni, ayrıca özel bir uçak ve çok güzel bir yat istiyorum. Tabii bir de içinde, çok güzel mavi gözlü beni bekleyen sarışın bir afette olsun." Cin: "Özür dilerim bayım. Ben yalnız çay ve kahve yapmasını bilirim."