Tüm zamanların en güzel sevgisi, birbirini sevmeyi reddeden bir topluma huzur vermeye geliyor.
Anlamını yitiren duyguları hizaya sokmaya, kaybolmuş inançların izini sürmeye geliyor.
Sefalete uzaktan bakmanın insanlık kitabında yeri yoktur, açlık insanın ruhunda açılan en derin yaradır.
Tanrı misafirlerine bile güvenilmeyen bir düzende, insanlara kapıları açmayı öğretmeye geliyor.
Yüreğinde sonsuz bir hazineyle.
***
Ramazan geliyor.Vazgeçilmez bir dostun eli gibi geliyor cennetin yeli gibi.
İnsanlar birbirine can versin, olan olmayana versin diye.
Anaların yüreğini yakmak günahsa, günahlara son verilsin diye geliyor.
Her delikten içeri sızmaya çalışan yoksulluk, en net biçimde Ramazan'da dışa vururken, sevda yemekleri pişsin diye geliyor.
Yaşlılar doysun diye, çocuklar ölmesin diye geliyor.
***
Bedenler nadasa çekilsin, fırsatçılıktan vazgeçilsin diye geliyor.
Yüreklere sadakat sofralara bereket getirmek için geliyor.
Ters esen rüzgarları düze döndürmek, ruhundaki melekleri öldürenleri uyandırmak için geliyor.
Allah aşkıyla geliyor.
Cennetin dualarıyla.
***
ilahi bir emirdir Ramazan.Ramazan'ın anlamını hissettiren en önemli gerçeklerden biridir;
"yoksulu canının çektiğinden mahrum etmemek." Ramazan geliyor.
Merhamet ayaklansın, toklar açın halinden anlasın, insanların gururu incitilmeden yapılsın yardımlar.
Ramazan asil ruhlar için geliyor.
***
"Hayatımı sürdürebilmek için daha kaç gece aç yatmalıyım?" diyen insanlarımız var.
Ama içinde vicdan barındırmayan hiçbir eylemin dinimizde yeri yok.
Eğer böyle bir zaman diliminde bile sükseli sofralarda iftar yapanlar varsa, onlar oturdukları mekanın duvarlarına depremdeki insanların fotoğraflarını assınlar!
İftarda adam başı 2 bin lira ödeyip tıka basa oruç açanların, bu kadar haksızlığı iftar sofralarına nasıl sığdıracaklar merak ediyorum.
Mutluluk Takvimi
Fırına ekmek as.
Çaresizliği ve açlığı hisset.
Kimseye yüksekten bakma.
Bahara hazırlan.
Kötüyü örnek alma.
Beni seven kadınlar
Şu üç günlük dünyada
Bir masal yaşattılar
Bir deniz kabuğunda
Saklandık geceleri
Camın gözünde buğu
Silmedim izlerini
Denizlere açıldık
Yelkenimi diktiler
Sonra bir fırtınada
Kaybolup da gittiler
Ama biri vardı ki
O hançeri sırtıma
Nasıl saplayıp gitti
Onu affedemedim
Hakkı YALÇIN
