"Biraz komik şeyler yazsana" dedi arkadaşlarımdan biri.
"Maskelerin altından gülüşler görünmüyorsa gülmek ne fayda" dedim, gözlerinin içi güçlü.
"Ayrıca komedyenler bile insanları güldüremezken komiklik yapmak benim ne haddime!" Kahkaha attı maskesi düştü.
***
Bir başkası, "pandemiden ne zaman kurtulacağız?" diye sordu."Doktorların bilmediğini gazeteciler mi bilecek" diye karşılık verdim.
"Televizyonlardaki gazeteciler her şeyi biliyor" dedi.
Pandeminin başlangıcında "merak etmeyin bu virüs insanları öldürmüyor" diyen Dünya Sağlık Örgütü'nün yeni açıklamasını hatırlattım.
"En az bir yıl daha bu virüsün tehlikesi geçmeyecek." Pandemi ekonomisi oluşturanların virüsten daha tehlikeli olduğunu, ekranlarda popüler olmanın bilgi gerektirmediğini söylesem ne fayda.
Ağlanacak haline gülenler için ekranlarda yeteri kadar soytarı dizisi mevcuttu zaten
***
Bir annenin günlüğünü yazmıştım birkaç yıl önce o satırları hatırlattım."Bugün kan kustum kızılcık marmeladı yaptım.
Öğleden sonra hayatıma ağıt yaktım. Çocuğum açlıktan ağlıyordu da 'bu çocuk neden ağlıyor?' diye sordu komşulardan biri.
Keyfinden dedim, yediği önünde yemediği arkasında o yüzden ağlıyor." Yazdıklarımı nasıl aklımda tuttuğumu sordu da "hadi kolaysa sen güldür bu anneyi" dedim.
"O annenin yüzü gülse de içi kan ağlıyordur" notuyla birlikte.
***
İçinde vicdan taşıyanın vay haline! Vicdan oturduğu yerden kalkar her çığlığa kulak kabartır. Çünkü insan olanda vicdan zorunluluktur."Dünyayı parayla döndürenler onurlu insanların hayatını söndürenlerdir" cümlesinde vicdansızlara bir gönderme vardır.
"İnsanlık adres değişikliği nedeniyle burada oturmuyor" cümlesinde de hayatın gerçeği vardır.
Ne yazık ki tuş kilidi şifreli sükseli telefonlarda böyle gerçeklerin peşinde koşan yoktur.
Parayı bulma metoduyla bir yolculuk başlamıştır ki; gidiş o gidiş!
***
Başkalarının çiçeklerini sulamaktır hayat, başkaları onun çiçeklerinin kökünü kurutsa da. Acımasız dünyanın unutturmaya çalıştıklarını her zaman hatırda tutmak insanlığın yasasında vardır.Zenginler gözlerini doyursa ihtiyaç sahibi insanları görebilirdi.
Sevmek denen duyguyu bile reddedip doktorasını kötülük üzerine yapanlardan karşılıksız iyilik beklemek nafile artık!
Artık hayatlar ucuz.
Bir insanın sırf para ve hırs uğruna insanların sofrasındaki ekmeği bile "araklayacak" kadar vicdansız olmasının bir açıklaması varsa bu dünyanın onların dünyası olduğudur.
Ahlakı bozan para Allah'ın emirlerini bile unutturmuştur.
***
Başımızın üstündeki bulutlar bile ağlıyordu o sıra."Gülümsemek dünyanın en güzel eylemidir" dedim "gülümsetmek de." Telefonumdaki bebek görüntülerini gösterdim de "şu sıralar beni ancak bebekler güldürebiliyor" dedim, izlerken birlikte güldük.
"Keşke bebeklerin gözlerindeki kadar masum olsaydı dünya" dedik.
Eminim ki içimizdeki çocuklar da gülüyordu o sıra.