Organ nakli koordinatörü sordu.
"Kalbini de bağışlayacak mısınız?" "Hayır" dedi anne.
"Oğlumun sevdiği kız 'o kalp bana ait' diye kalbin bağışlanmasını istemiyor." Hayat böyle!
İnsanlar bazen yaşarken bazen de öldükten sonra bağışlar kalbini.
Üçüncü şahıslar bile o sevgiye tanıksa hele!
***
Aşk diye bir şey vardı unutturdular.
Saygının kökünü kuruttular.
Ahlakın kandili söndü şimdi paranın mumları yanıyor.
Bağışlanmaz bir suç artık yürekli olmak.
***
Hala otobüslerde minibüslerde büyüklerine yer veren çocuklar görebiliyorsak.
Mutlaka babalarıyla bir yerlerden tanışıklığımız vardır.
Bizler o babalarla birbirimize harika bir çocukluk bağışlamıştık.
O zamanlar bizim olan arsalarda top oynarken!
***
Bir karınca buğday tanesini taşımakta zorlanıyor da hala yükünden vazgeçmiyorsa.
İnsanoğlu kendine yakışan öykülerden neden vazgeçti?
Bir zamanlar neredeyse bütün erkeklere "baba adam" derlerdi.
Şimdi çocuklarına tecavüz eden adamlara bile "baba" deniyorsa, bu gurur onların cinayetlerini bağışlayanlara aittir!
***
Melekler "insanoğlu hor kullanıyor" gerekçesiyle mutluluğu saklamaya karar vermişler.
"Belki kıymetini bilirler" diye.
Pek çok yer düşünmüşler ama hiçbiri yeterince zor gelmemiş.
Derken meleklerden biri, "insanların içine saklayalım. İçine bakmak kimsenin aklına gelmez" demiş.
İşte o gün bugündür mutluluk insanın kendi içinde saklı.
Ne başkasının ekmeğinde ne başkasının evinde, ne yalanda ve parada!
Mutluluğun dışını boş verin içinize bakın.
Eğer parayı her şeyden değerli sayıyorsanız!
Tecavüz edilen çocuklar bile sizin duyarlılık alanınıza girmiyorsa.
Kendinizi bağışlamayın!
***
Hayatın Araf'ında bağışlanmayanlar tarafında duracaksınız çünkü!
Talihine yanmak!
"Talih yiğitlerden korkar, korkakları ezer" denmiştir.
O talih bazen kertenkeleyi timsaha dönüştürür.
Talihiyle yükselenlerin alçaklıklarının bedelini talihsiz insanlar öder ama.
Gücünü vahşet için kullanmak talihsizliğine kapılanların sonu her zaman bellidir.
Tarih talihli insanların sonunu yazan talihsiz hikayelerle doludur.
MUTLULUK TAKVİMİ
Geçmiyor bu son ağrı
Düştüm bir deli aşka
Hiçbir yere gidemem
Senin kalbinden başka
Son defa birlikte
Dinledik şarkımızı
Sonra usulca gittin
Gitmekle bitse keşke
Aşkın adı hayatsa
Soyadı ölüm
Döneceğin yok senin
Bitmiyor bu zulüm
Ayakta kalmak için
Sensiz yaşamak için
Şu sıralar aşkını
Öldürmekle meşgulüm
Hakkı YALÇIN