Milli takımın İzlanda karşısında bıraktığı enkazdan sonra, Ampute Milli Takımı'nın yaşattığı gurura baktım.
O insanlarda eksik olduğu varsayılanlar, Milli Futbol Takımı'nda yokluğun sebebi olduysa, onların onurlu ve cesaretli mücadelesine saygılarımızı sunalım.
***
Enkaz sonrası gevrek gevrek gülenlerin anlamadığı budur.
Ama bir gerçek varsa, İzlanda'yla yıkılan hayallerin sorumlusu olarak Futbol Federasyonu'nu işaret edenler, kendi koltuklarına yapışmanın hesabını versinler önce. Çünkü ruhsuz futbolcu üretiminin kulüplerle de yakın bağlantısı vardır. Lucescu'yu reddeden sistemin müritleriyle de!
***
Maç öncesi sportmenlikle organize edilen tribünlerin Milli Futbol Takımı'ndan daha güçlü ve yürekli olduğunu gördüysek.
Eskişehir ve Konya'ya da teşekkürlerimizi sunalım.
Futbolun sadece konuşmak olmadığını gösteren Federasyon yetkililerine de.
Ampute Milli Takımı'nın sihrini de aynı insanların oluşturduğunu inkar etmeyelim.
Yani bir yandan hesap sorarken, bir yandan da insanların haklarını verelim.
***
İzlanda maçının öznesine gelince. Bütün suçu Lucescu'ya yükleyemeyiz.
Çünkü kötülükleri örgütlediler.
Kimler mi?
Futbolcular, kulüp başkanları, teknik adamlar.
Yani Türk futbolunun sırtından vurulma seansına kıyısından köşesinden bulaşan herkes!
Ve en önemlisi takımın içindeki organize duruş!
Daha önce Abdullah Avcı'yı imha edenlerin İzlanda karşısında Lucescu'ya karşı organize olmadığını kimse iddia edemez!