Fenerbahçe ilk yarıda direniş çömezleri gibi futbol oynadı, ikinci yarıda galibiyet ustalığına soyundu. Kaybedebilirdi ama talihli bir penaltıyla çok karılmış desteden joker çekti.
Kazanabilirdi ama bir yanlış bazen bütün doğruları götürür.
Aykut Kocaman'ın maça Van Persie'yle başlamış olmasını, bir adamı kazanmayı hedeflemekle, bir takımı harcamak arasındaki tercih sebebi saydım.
***
İlk yarıda Fenerbahçe'ye baktım "doğaçlama" oynuyordu.
Sadece Valbuena'nın çırpınışları vardı ama top alışverişlerinde kendisine uyum sağlayan tek kişi yoktu. Daha maçın başında Burak Yılmaz attığı golle "level" atlarken "bütün futbolcular satrancı bilmelidir" dedim.
Pozisyonu seyreden Fenerbahçe savunması mat olurken!
İlk yarıdaki Trabzonspor daha taktikseldi ama Burak Yılmaz'ın sakatlanması çok şeyin sebebi oldu.
***
İkinci yarıdaki Fenerbahçe'nin rakip kale önünde yapay baskısıyla, şok bir gol yemesi arasındaki gerçeğe bakınca, "bu takımın misafir oyuncuları çoğalmış" diye not düştüm.
Kjaer'in yerini doldurma projesinin başarısızlıkla sonuçlandığı ortadayken, Olcay Şahan'ın attığı gole baktım da Volkan Demirel'in Göztepe maçında yediği golün karbon kopyasıydı.
***
Gecenin içindeki istatistiki bilgileri de hesaba katarsak, Fenerbahçe'nin eksiklerinin çokluğundan söz edebiliriz.
Ama dün gecenin sınamasından kalan bir gerçek varsa.
Vardar maçında yanıp gelenler.
Rakiplerini yakıp gönderirler.
Bir tek bundan kuşku duymam.