Öylesine insanlar var ki.
Hala insanlıktan umudumuzu kesmeyeceğimiz işaret fişekleri.
Nazmiye ve Ali Gözbaşı bir yaşındayken evlat edindikleri İsa Gözbaşı'nı 23 yaşına kadar büyüttüler.
Tek lokma haram geçirmediler boğazından.
İsa 23 yaşına geldiğinde kömür madeninde işçiydi.
Ermenek'te siyah ölüme kurban gitti.
Kendisini büyüten ailenin çığlıkları arasında.
23 yaşında ölüme çocuktu hala.
Giden canların ardından, herkes kalanları kurtarmak isterken, Nazmiye ve Ali Gözbaşı'nın hissesine de bir ev düştü.
O evi istemediler.
Yardım için verilen 105 bin lirayı da bağışladılar. "İhtiyacı olana verin!"
Bu iki insan, bir avuç tarlalarına tohumlarını ekerken, üstlerinde hayatın yıldızlı gömleği.
Pırıl pırıl parlıyorlar.
Çocuklarımıza verilecek en değerli örneklerden biri olarak.
Kendilerinden daha çok ihtiyacı olanları işaret ederken, bizler de onların duruşuna mahsuben, gözü doymayanları işaret edelim.
Karşısındaki insanlara boynunu büktürmek değildir büyüklük.
İnsanların eğilmesine izin vermemektir.
Bunu da en iyi biçimde yoksul insanlar yapıyor.
Tarlalarına ektikleri bir avuç tohumla yetinen, gönlü zengin insanlar.
Ya da helalinden kazanıp ihtirasa yenik düşmeyenler.
Çünkü en güzel sözlerden biridir. "Zenginleri doyuramadığımız içindir ki, yoksullar aç!"
Türkiye'de hak yiyerek lüks konaklarda oturanlar, boğazlarına giren haram lokmayı göstere göstere çiğniyorlar.
Üstelik hiç ölmeyecekmiş gibi ihtirasla yaşıyorlar.
Onlara, "Bugün insanlık için ne yaptın?" diye sorsanız.
Cevapları; "Hiçbir şey!" "Para için ne yaptın?" diye sorun.
Cevapları; "Her şey!"
Nasılsa herkesin tabutları el üstünde taşınıyor ama.
Hayat katında el üstünde taşınmak başka bir şey.
Nazmiye ve Ali Gözbaşı'nın gönlündeki cennette kutsal bir imece hakim. "İhtiyacı olana verin!"
O yüzden bu çifte gözümüz gibi bakalım.
***
Bumerang
Gizli tanıklar sanık oldu.
Hayat böyle! İnsanlara iftira etmenin ahlaksız yanına "gizlenenler" eninde sonunda ortaya çıkarılırlar.
Yaptıkları yanlarına kar kalır.
Çünkü onların yüzünden insanlar yok yere hapis yatmıştır, ocaklar sönmüştür.
Ama hayat böyledir.
Herkesin bumerangı eninde sonunda kendine dönmüştür.
Mutluluk Takvimi
Çocuksu gözleri
Dolu bakardı
Dudağında aşkın
Şarkısı vardı
Bu boş sokaklara
Yağmurlar yağsa
Islanmış saçları
Bahar kokardı
Aşkı tanıdığım
O sahil kenti
Onunla doluydu
Onunla vardı
Dalgalar vururken
Boş kıyılara
Gözlerim kumsalda
Onu arardı
Hakkı YALÇIN