Örnek aile ve insanlardan mahalle oluşturulacak.
Önce mahallenin namusu geliştirilecek.
Sonra, o mahallede birisine yönelik bir şey yapılırsa herkes ona sahip çıkacak ve yapanı yok edecek.
Bir linç mahalli!
O mahallelerde büyüdük biz.
Mavi nurdan bir ırmak gölgede bir salıncak üzerinde. Kapılarda kilit yok.
Namus ve dürüstlük her mahallenin raconu. Büyükler görgülerini dile dolardı, genç kızlar el örgülerini.
Mutfak penceresinden annelerin türküleri duyulurdu, komşuda pişen herkese düşerdi.
Sofradaki yemeği misafir yesin diye birbirini yerdi insanlar.
Her cuma yetim yemekleri çıkardı evlerden. Bırakın yetimin öksüzün hakkını yemeyi!
Önce ağaçlar öldü, sonra mahalleler.
Bu toprakların 1980 darbesinden sonra gördüğü en büyük darbedir televizyonlar. Her şey katledildi.
İnsanlar da izin verdi buna.
Şimdi namusu makyajda, namusu etek boyunda arayan erkekler ülkesiyiz.
Erkeğin fikri kadına arbede!
Mahalleler oluşturulmaz, ülkenin ruhunda vardır! O ruh öldüyse yapacak bir şey kalmamıştır!
Bunu mahalleler katledilmeden önce düşüneceklerdi!