Geçen yıl eşini kanserden kaybetti.
10 yaşındaki kızı Eda'ya babasından kalan miras: kanser!
Tüm birikimini babaya harcayan aileden, 10 yaşındaki kıza kalan borçla tedavi.
46 yaşındaki anne kızının tedavi süresince artan borçları ödeyemeyince 6 ay önce hapse girdi, 2 ay hapis yattı.
Bu ülkede kızının tedavi masraflarını ödeyemediği için bir anne hapis yatıyorsa!
O ülkede bütün anneler hapistir.
O ülkede tedaviye muhtaç bütün çocuklar hapistir.
Ama yetmedi, dünkü habere göre 10 bin liralık borcunun ilk taksiti olan 500 lirayı ödeyemeyince, hakkında yine "yakalama" kararı çıktı.
Çocuğu için 2 ay hapis yattığı yetmezmiş gibi, yeniden hapsi girmesi bu ülkenin utancıdır.
Hepimizin.
En büyük utanç da.
Bir anneyi bu kadar çaresiz bırakan devletin olsun!
Kamyonuyla manevra yaparken 10 yaşındaki çocuğun ölümüne neden olan ve 5 yıl hapis cezası alan şoför yeniden hakim karşısına çıktı.
Hapsi para cezasına çevrildi.
20 taksitle 36 bin 500 lira.
10 yaşındaki çocuğun canına biçilen bedel günlük 20 lira.
O çocuğun babası olsam, mezar taşına "Katilin günde 20 lira ödeyerek hapisten çıktı. Rahat uyu oğlum" diye yazardım.
Bu gurur da hukukun olsun!
Bazen güzel şeyler de oluyor.
Antalya'da uyuşturucu bağımlısı bir genç kızın kurtuluş öyküsünü okudum.
Uyuşturucu denen illetle mücadele edenlerin ortaya koyduğu en çarpıcı gerçeklerden biri. "Bir kişi bağımlıysa en az 10 kişi de bağımlı hale geliyor."
Uyuşturucudan kurtulmak, ona bağımlı olmak kadar kolay değil.
O yüzden bunu başarabilmenin adı "mucize" oluyor.
Gazeteciliğin toplumsal olanı kutsaldır.
Bir gazetecinin Antalyalı Seçil'i haber yapmasıyla, onun Narkotik Büro'dan görevli polislerle buluşmasını sağlaması, o kız için güneşin yeniden doğma sebebi.
Görevli polislerin, "Bir Bağımlı Bir Hayat Projesi" kapsamına dahil ettikleri bu genç kızın, gençliğinin yokluğundan varlığına kavuşması böyle başlıyor.
Şimdi narkotik polisinin en büyük yardımcısı olan Antalyalı seçil, bugün ailelere sesleniyor. "Çocuğunuza sahip çıkın!"
Bu gurur da ölümün kıyısındaki bir insana el uzatanların olsun.
***
Topçular!
Bengü'nün adı futbolcu Olcan Adın'la anılırken, hala futbolcular magazin aleminde "topçu" olarak anılıyor.
O topçular yılda 10 milyon para kazanıyor.
Bir öğretmenin bir yılda kazandığını bir maçta prim diye alıyor.
O topçular kitap okumuyor ama sistemin dilini herkesten iyi okuyor.
Onların tek özelliği de kazançları ve sükseleri.
O yüzden o topçular ülkenin en değerli hazineleri!
Mutluluk Takvimi
Gün olur aklına
Gelirsem eğer
Resimlerime bak
Gözlerime dol
Biten ümitleri
Bana geri ver
Yıllar sonra yine
Bana aşık ol
Hatırla kalbinin
Yabancısını
Bendeki hasretin
Duy acısını
Sen de öğren bir gün
Ağlamasını
Yıllar sonra yine
Bana aşık ol
Hakkı YALÇIN